Wiąże się z poczuciem niepewności co do własnych kompetencji i możliwości, a także z przeświadczeniem, że nie zasługuje się na osiągnięte sukcesy. Jest to zjawisko powszechne, gdyż, według badań, dotyczy aż 70% populacji. Pomimo tego o syndromie oszusta mówi się niewiele. Czym więc jest i kto znajduje się w grupie ryzyka? Jak „oszust” postrzega siebie i własne dokonania? Syndrom oszusta po raz pierwszy opisały amerykańskie badaczki i psychoterapeutki, Pauline Rose Clance i Suzanne Imes, w latach 80. XX wieku. Według nich osoby nim dotknięte to ludzie, którzy osiągając różnego rodzaju sukcesy, czują, że nie zasługują na nie. Boją się porażki i opinii innych ludzi, gdyż uważają, że przecenia się ich zdolności. Czują strach, że nie zdołają powtórzyć raz osiągniętego sukcesu, a otoczenie w końcu zdemaskuje je, odkrywając ich brak kompetencji. Takie poczucie towarzyszy im nawet w przypadku, gdy udaje im się osiągać sukces za sukcesem. Mimo iż stale udowadniają sobie, że są zdolne, nadal n