Przejdź do głównej zawartości

Dlaczego książki?

W dzisiejszych czasach dużo mówi się o przewadze filmu nad książką. Podobno „statystyczny Polak” woli wpatrywać się w ekran, niż sięgnąć po wersję papierową. Dlaczego? Najprawdopodobniej przyjęło się, że to szybsza i niewymagająca zbyt dużej uwagi, bardziej relaksująca po długim dniu, forma. 



Uważam, że sztuka czytania zanika głównie wśród osób młodych, dzieci. W czasie otaczającej nas ze wszystkich stron technologii góruje przyzwyczajenie, żeby „ściągnąć” film, zamiast odwiedzić księgarnię. Myślę jednak, iż to przykre, że czytanie staje się coraz mniej popularne, ludzie nie mają na nie czasu lub po prostu ochoty.

Z pozoru prosta rzecz, taka jak książka, potrafi zabrać nas w świat zupełnie inny od tego, w którym żyjemy na co dzień. Czytanie stanowi dla ludzkiej wyobraźni wyzwanie, bo trzeba się wysilić, by zwizualizować sobie sytuację, o jakiej czytamy. To jest dla mnie główny czynnik, który góruje nad światem filmowym. Przez książki można się rozwinąć, nauczyć płynnie wysławiać, nie popełniać błędów ortograficznych czy stylistycznych.

Nie chcę powiedzieć, że filmy są niepotrzebne czy nieciekawe. Jestem jednak zdania, że czytanie powoli staje się karą, a nie przyjemnością. Obserwując głównie dzieci w wieku szkolnym, można wysnuć wniosek, iż niewiele z nich robi to z własnej woli. Nie do końca wiem, dlaczego tak się dzieje, a już zupełnie nie mam pomysłu, jak to naprawić (bo nie można nikogo zmuszać). Dobrze by było jednak zwrócić uwagę na korzyści wynikające z czytania lub po prostu odnaleźć swoją ulubioną tematykę i spróbować innej formy spędzania czasu niż w internecie.

Małgorzata Pala

Popularne posty z tego bloga

Jakże łatwo wpaść w hedonistyczny młyn

Dzisiejszy świat pędzi z dnia na dzień coraz bardziej, a my nie potrafimy zatrzymać tego procesu. Gonimy za realizacją coraz wyżej stawianych poprzeczek, chcąc spełnić swoje wymagania lub te, które zostały narzucone nam przez najbliższe otoczenie. Pniemy się po drabinie osiągnięć, która przecież nie ma końca. Czasem warto zadać sobie pytanie, ile to wszystko jest tak naprawdę warte? Praca zajmuje nam mnóstwo czasu. W końcu jest źródłem dochodu, ale także drogą do realizacji marzeń czy pogłębiania relacji międzyludzkich. Czy istnieje złoty środek, który pozwoli nam się w niej realizować, a jednocześnie nie zaniedbywać innych ważnych aspektów naszego życia? Znaczenie wykształcenia i pracy w życiu młodych dorosłych Zainteresowana tematem znaczenia pracy w życiu młodych mieszkańców naszego kraju przeprowadziłam ankietę dla ludzi w przedziale wiekowym 18–35 lat. Wzięło w niej udział 80 osób, z czego najchętniej wypełniali ją 20– oraz 21–latkowie (42,5%). Jeśli chodzi o wy

Obejrzyjmy Aspergera

W wielu znanych produkcjach filmowych i telewizyjnych występuje charakterystyczny bohater – niechętny kontaktom towarzyskim, zachowujący się rutynowo, ale i mający genialny umysł. Aby stworzyć intrygującego bohatera, reżyserzy wybierają cechy przypisane chorobie, która zwie się zespołem Aspergera. Zespół Aspergera nazywany jest najłagodniejszą odmianą autyzmu. To zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, którego przyczyny jeszcze nie są w pełni znane, jednak może być ich wiele. Osoby cierpiące na tę chorobę znajdują się w normie intelektualnej, choć zazwyczaj są też dodatkowo utalentowane. Zespół Aspergera mają częściej mężczyźni niż kobiety, i zobaczymy również tę zależność w wymienionych niżej produkcjach. Wielu bohaterów w filmach czy serialach ma jedynie cechy podobne do Aspergera, choć zdarzają się również zdiagnozowani aspergerowcy. Pomaga to w kreacji postaci, która swoją osobą zainteresuje publiczność. W artykule przytoczę jedynie cechy bohaterów, które wiążą się z

Czy anime to tylko hentai?

„Azjo-zjeby”, „mango-zjeby” – tak laik często określa miłośników japońskiej popkultury, głównie komiksów. Mimo to zdobyły one ogromną rzeszę fanów w całej Europie, a więc również w Polsce. Osoby, które nigdy nie miały do czynienia z anime ani mangą, mogą je kojarzyć z pornografią. Jak jest naprawdę? Manga współcześnie oznacza japoński komiks, a anime jego adaptację w formie kilkunastu odcinków, filmu lub OVA, czyli miniserialu. Mangę drukuje się zazwyczaj na czarno-białym papierze i czyta się, ku zdziwieniu nowicjuszy, od prawej do lewej strony. Publikowana jest regularnie w magazynach, a jeśli autor zyska uznanie i komiks będzie pojawiał się przez dłuższy czas, zostanie wydany w formie tomików zwanych tankōbon (jap. „niezależnie pojawiająca się książka”). Zarówno mangę, jak i anime cechuje charakterystyczna kreska, postacie niekiedy rysowane są bardzo prosto i schematycznie, mają często ogromne oczy i długie włosy. Jednak trzeba przyznać, że nie można im odmówić urody. Co t