Przejdź do głównej zawartości

Jak być idealnym?

Perfekcja. To tylko słowo, prawda? Samo w sobie nie może cię skrzywdzić, w końcu jest to tylko zbitka kilku liter, a litery to nic nieznaczące znaki. Nie zaszkodzą ci, pod warunkiem, że nie wiesz co się za nimi kryje. Znaczenie tego słowa jest powszechnie znane, bo w dwudziestym pierwszym wieku niejeden z nas czyni perfekcję swoim życiowym celem. Nie do końca wiemy w czym chcemy być perfekcyjni, ale dajemy się wciągnąć w wyścig szczurów w najbanalniejszych dziedzinach życia: kariera, popularność, bogactwo czy modne ostatnio dbanie o formę.  Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że najczęściej zmierzamy po prostu donikąd. Zamiast się rozwijać, sami kopiemy pod sobą dołki, popadamy w paranoję. To właśnie nieosiągalna perfekcja przekreśliła obiecującą karierę Julii Lipnickiej, młodej łyżwiarki figurowej z Rosji, która w wieku 19 lat zakończyła swoją przygodę ze sportem. Bezpośrednim powodem dla tak wczesnego zakończenia kariery sportowej okazała się walka z anoreksją.


W 2014 roku Julia Lipnicka urzekła cały świat swoim układem do motywu przewodniego Listy Schindlera. Młoda łyżwiarka miała wtedy zaledwie 15 lat i przeżywała najlepszy czas w swojej dosyć krótkiej karierze. Została najmłodszą w historii mistrzynią Europy, wyrastając tym samym na jedną z głównych faworytek igrzysk olimpijskich, które odbywały się w jej ojczyźnie. W zawodach drużynowych zaprezentowała pełnię swoich możliwości. Reprezentacja Rosji wywalczyła mistrzostwo, a ona odegrała główną rolę w jego zdobyciu, zostając tym samym najmłodszą złotą medalistką w historii tej imprezy. Nie udało jej się zdobyć krążka w zawodach indywidualnych – upadek przekreślił jej szansę, jednak to nie złamało młodej łyżwiarki, która kilka miesięcy później do mistrzostwa Europy i olimpijskiego złota dorzuciła wicemistrzostwo świata.  Był to jednak ostatni tak wielki sukces Julii Lipnickiej, bo od tamtej pory jej forma zaczęła spadać. Jak łatwo się domyślić, przyczynił się do tego jej młody wiek oraz wywierana na niej presja.

Julia swoje największe sukcesy odniosła będąc jeszcze dziewczynką, czyli wtedy gdy w kobiecym ciele następuje najwięcej zmian. W przypadku Lipnickiej okres dojrzewania przyczynił się do przybrania na wadze, a wraz z wagą następował wzrost stresu i wymagań, które sama sobie stawiała. Ogromne zainteresowanie ze strony mediów tylko potęgowało presję, którą odczuwała. W pewnym momencie młodej Rosjance tak trudno było znieść porażkę, że po zawodach w Chinach w 2015 roku opuściła ceremonię medalową, bo nie udało jej się wygrać. Zajęła „tylko” drugie miejsce.

Przez ostatnie dwa lata Julia Lipnicka przebyła długą, naznaczoną obrażeniami drogę, by powrócić do formy, jaką prezentowała w sezonie 2013/2014. Ze względu na słabszą postawę na mistrzostwach Rosji nie została dopuszczona do mistrzostw Europy oraz mistrzostw świata w 2015 roku. W kolejnych miesiącach zmagała się z kontuzją nogi, co jeszcze mocniej opóźniło jej ewentualny powrót. Po raz ostatni wystąpiła w zawodach łyżwiarskich w listopadzie 2016 roku, jednak nie udało jej się dokończyć układu z powodu kolejnego urazu. Później słuch o niej zaginął. Wydawać się mogło, że Julia Lipnicka jest pochłonięta dalszą walką o powrót na szczyt. Jak się później okazało, łyżwiarka porzuciła myśl o powrocie na rzecz walki o swoje zdrowie. Nieustanna pogoń za doskonałością wpędziła ją bowiem w sidła anoreksji.

Łyżwiarstwo figurowe, zwłaszcza to w wydaniu kobiecym, jest bardzo trudne dla młodych dziewczyn, które odnajdują w nim swoją pasję. Trudno jest podążać swoją własną ścieżką i w jakikolwiek sposób się wyróżniać. Przede wszystkim dlatego, że prezencja łyżwiarek odgrywa w tej dyscyplinie znaczącą rolę, a kobiety mają naturalną tendencję do porównywania się z innymi przedstawicielkami swojego gatunku. Skąpe sukienki, oceny sędziowskie oraz wszędobylskie kamery czy aparaty uwieczniające każdy ich ruch, każde potknięcie i każdy odsłonięty fragment ciała – to wszystko sprzyja nieustannemu konfrontowaniu się z rywalkami, a tym samym również dyskredytacji własnych zalet i osiągnięć.

Najsmutniejsze jest to, że przypadek Julii Lipnickiej nie jest odosobniony. Dawniej z zaburzeniami odżywiania zmagały się także inne łyżwiarki figurowe: Kaetlyn Osmond i Meagan Duhamel. Natomiast pod koniec października decyzję o zawieszeniu kariery podjęła zaledwie 3 lata starsza od Lipnickiej Gracie Gold, która również nie potrafiła poradzić sobie z rządzącym łyżwiarstwem figurowym kultem ciała.

Anoreksja to choroba dwudziestego pierwszego wieku. Jak powszechnie wiadomo, zmagają się z nią nie tylko sportsmenki, ale również przeciętne dziewczyny, a niejednokrotnie również i chłopcy. Grunt to wyczuć odpowiedni moment, by zatrzymać się w tej pogoni za doskonałością i zdać sobie sprawę z tego, że zdrowie jest ważniejsze niż zaspokajanie nierealnych oczekiwań wobec samego siebie. Julia Lipnicka jest tylko jednym z wielu przykładów na to, że obsesyjne dążenie do spełnienia marzeń może doprowadzić do ich bezpowrotnej utraty.

Paulina Dziembała
paulina.dziembala@gmail.com

Źródła:
·PolskieRadio.pl: Najmłodsza rosyjska medalistka igrzysk kończy karierę w wieku 19 lat (www.polskieradio.pl/43/279/Artykul/1833733,Najmlodsza-rosyjska-medalistka-igrzysk-konczy-kariere-w-wieku-19-lat);
·CBC.ca: Figure skater Yulia Lipnitskaya opens up about anorexia (www.cbc.ca/sports/olympics/winter/figureskating/olympic-champ-lipnitskaya-anorexia-1.4285781);
·CBC.ca: Managing weight 'a struggle' for Skate Canada champion Kaetlyn Osmond  (www.cbc.ca/sports/olympics/winter/figureskating/kaetlyn-osmond-duhamel-gracie-gold-1.4378510)

Popularne posty z tego bloga

Jakże łatwo wpaść w hedonistyczny młyn

Dzisiejszy świat pędzi z dnia na dzień coraz bardziej, a my nie potrafimy zatrzymać tego procesu. Gonimy za realizacją coraz wyżej stawianych poprzeczek, chcąc spełnić swoje wymagania lub te, które zostały narzucone nam przez najbliższe otoczenie. Pniemy się po drabinie osiągnięć, która przecież nie ma końca. Czasem warto zadać sobie pytanie, ile to wszystko jest tak naprawdę warte? Praca zajmuje nam mnóstwo czasu. W końcu jest źródłem dochodu, ale także drogą do realizacji marzeń czy pogłębiania relacji międzyludzkich. Czy istnieje złoty środek, który pozwoli nam się w niej realizować, a jednocześnie nie zaniedbywać innych ważnych aspektów naszego życia? Znaczenie wykształcenia i pracy w życiu młodych dorosłych Zainteresowana tematem znaczenia pracy w życiu młodych mieszkańców naszego kraju przeprowadziłam ankietę dla ludzi w przedziale wiekowym 18–35 lat. Wzięło w niej udział 80 osób, z czego najchętniej wypełniali ją 20– oraz 21–latkowie (42,5%). Jeśli chodzi o wy

Wywiad z Bookstagramerką Amelią Mikołajczyk

Książkary, szturmem wdarły się na social media! Kim są książkary? To osoby, które uwielbiają czytać. Na Instagramie czy TikToku, znajdziemy mnóstwo kont zaangażowanych czytelniczek, które polecają lub odradzają nam czytanie danej pozycji.   Z okazji Światowego Dnia Książki, porozmawiałam na temat Bookstagrama i BookToka z książkarą z krwi i kości. BookInfluencerką Amelią Mikołajczyk, która od lat prowadzi social media poświęcone czytaniu. Jest ona studentką Uniwersytetu Śląskiego, na wydziale humanistycznym. Studiuje filologię polską. Na Instagramie znajdziecie ją pod nazwą @moje.ksiazki.     Czym dla Ciebie są książki? Czy wyobrażasz sobie życie bez czytania?  Nie chciałabym zabrzmieć zbyt banalnie, natomiast prawda jest taka, że nie wyobrażam sobie życia bez książek. Stanowią naprawdę ważną część mojej codzienności, a ja czuję się lepiej, gdy mam jakąś pod ręką, nieistotne czy relaksuję się na spacerze czy jadę autobusem, bardzo często zabieram je ze sobą. Jestem zwolenniczką papiero

Obejrzyjmy Aspergera

W wielu znanych produkcjach filmowych i telewizyjnych występuje charakterystyczny bohater – niechętny kontaktom towarzyskim, zachowujący się rutynowo, ale i mający genialny umysł. Aby stworzyć intrygującego bohatera, reżyserzy wybierają cechy przypisane chorobie, która zwie się zespołem Aspergera. Zespół Aspergera nazywany jest najłagodniejszą odmianą autyzmu. To zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, którego przyczyny jeszcze nie są w pełni znane, jednak może być ich wiele. Osoby cierpiące na tę chorobę znajdują się w normie intelektualnej, choć zazwyczaj są też dodatkowo utalentowane. Zespół Aspergera mają częściej mężczyźni niż kobiety, i zobaczymy również tę zależność w wymienionych niżej produkcjach. Wielu bohaterów w filmach czy serialach ma jedynie cechy podobne do Aspergera, choć zdarzają się również zdiagnozowani aspergerowcy. Pomaga to w kreacji postaci, która swoją osobą zainteresuje publiczność. W artykule przytoczę jedynie cechy bohaterów, które wiążą się z