Przejdź do głównej zawartości

Demony przeszłości Córki Króla Moczarów


W dzisiejszych czasach, w których panuje niesamowicie szybkie tempo życia, wielu ludzi pragnie jednego – uciec od codziennego zgiełku oraz zaszycia się chociaż na chwilę jak najdalej od cywilizacji na łonie natury. Co się jednak stanie, jeżeli nie zna się innego życia niż odosobnienie wśród przyrody?


Takie wychowanie zapewnił swojej córce Helenie jej własny ojciec. Polowanie, tropienie, łownie ryb i oprawianie skór, tak wyglądała codzienność małej dziewczynki, dla której ojciec był nieodzownym autorytetem. Uczył ją wszystkiego, co sam potrafił, a ona bardzo dobrze potrafiła tę wiedzę, niezmiernie przydatną w dziczy, przyswoić.

Wszystko zmieniło się, gdy wraz z matką kobieta opuściła moczary. Wyobrażenia Helenki co do zewnętrznego świata zderzyły się z rzeczywistością. Okazało się, że stała się sensacją. Córka porwanej dziewczyny i Króla Moczarów, mordercy, zbiega i porywacza. Policja, psychiatrzy oraz dziennikarze stali się jej nowym otoczeniem. Okazało się, że adaptacja do jakże odmiennych od niej ludzi, jest bardzo trudna, w końcu przez lata jedyne interakcje w jakie wchodziła, to rozmowy z rodzicami, a wszystkie umiejętności, które posiadła są bezużyteczne, wręcz piętnowane w rozwiniętej technologicznie cywilizacji.

Dlatego też po ukończeniu pełnoletności kobieta zmienia swoje nazwisko i stara się przekreślić dawne życie. Staje się matką dwóch córek i żoną dla Stephana, w końcu każdy ma prawo ułożyć sobie życie na nowo. Gdy po latach Helena dowiaduje się, że jej ojciec Król Moczarów uciekł z więzienia, zabijając przy tym dwóch konwojentów, zaczyna zdawać sobie sprawę, że może stracić wszystko na co tak ciężko pracowała. W tym momencie zaczyna się walka. Walka o rodzinę, ich bezpieczeństwo i swoje nowe życie. W końcu tylko ona jest w stanie zapolować i schwytać ojca, który w tej chwili jest zagrożeniem, ale już nie tylko dla niej.

Karen Dionne stworzyła niesamowicie wciągający thriller psychologiczny. Wspomnienia Heleny z dzieciństwa przeplatające się z teraźniejszością, a także fragmenty baśni Hansa Christiana Andersena wprowadzają oryginalny, niepowtarzalny klimat. Czytając tę powieść, wyobraźnia sama pracuje i tworzy cudowne obrazy zarówno dzięki charakterystycznej dla Górnego Półwyspu Michigan przyrody oraz opisowi życia na moczarach, na których dziecko się wychowywało. Kolejnym smaczkiem są wprowadzone przez autorkę Indiańskie akcenty.

Córka Króla Moczarów to książka zdecydowanie warta uwagi. Akcja trzymająca w napięciu, nietuzinkowe sylwetki głównych bohaterów oraz nie do końca zrozumiałe dla ludzi z zewnątrz relacje córki z ojcem – oprawcą jej matki oraz niej samej, a mimo wszystko odczuwającą wobec niego sentyment, sprawiają, że chcemy chłonąć historię Heleny i poznać jej dalsze losy.

Adrianna Sałecka
Ada.sal@o2.pl
Zdjęcie: Joanna Trąbka

Źródła: Karen Dionne, Córka Króla Moczarów, Media Rodzina, 2017.

Popularne posty z tego bloga

Jakże łatwo wpaść w hedonistyczny młyn

Dzisiejszy świat pędzi z dnia na dzień coraz bardziej, a my nie potrafimy zatrzymać tego procesu. Gonimy za realizacją coraz wyżej stawianych poprzeczek, chcąc spełnić swoje wymagania lub te, które zostały narzucone nam przez najbliższe otoczenie. Pniemy się po drabinie osiągnięć, która przecież nie ma końca. Czasem warto zadać sobie pytanie, ile to wszystko jest tak naprawdę warte? Praca zajmuje nam mnóstwo czasu. W końcu jest źródłem dochodu, ale także drogą do realizacji marzeń czy pogłębiania relacji międzyludzkich. Czy istnieje złoty środek, który pozwoli nam się w niej realizować, a jednocześnie nie zaniedbywać innych ważnych aspektów naszego życia? Znaczenie wykształcenia i pracy w życiu młodych dorosłych Zainteresowana tematem znaczenia pracy w życiu młodych mieszkańców naszego kraju przeprowadziłam ankietę dla ludzi w przedziale wiekowym 18–35 lat. Wzięło w niej udział 80 osób, z czego najchętniej wypełniali ją 20– oraz 21–latkowie (42,5%). Jeśli chodzi o wy

Obejrzyjmy Aspergera

W wielu znanych produkcjach filmowych i telewizyjnych występuje charakterystyczny bohater – niechętny kontaktom towarzyskim, zachowujący się rutynowo, ale i mający genialny umysł. Aby stworzyć intrygującego bohatera, reżyserzy wybierają cechy przypisane chorobie, która zwie się zespołem Aspergera. Zespół Aspergera nazywany jest najłagodniejszą odmianą autyzmu. To zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, którego przyczyny jeszcze nie są w pełni znane, jednak może być ich wiele. Osoby cierpiące na tę chorobę znajdują się w normie intelektualnej, choć zazwyczaj są też dodatkowo utalentowane. Zespół Aspergera mają częściej mężczyźni niż kobiety, i zobaczymy również tę zależność w wymienionych niżej produkcjach. Wielu bohaterów w filmach czy serialach ma jedynie cechy podobne do Aspergera, choć zdarzają się również zdiagnozowani aspergerowcy. Pomaga to w kreacji postaci, która swoją osobą zainteresuje publiczność. W artykule przytoczę jedynie cechy bohaterów, które wiążą się z

Czy anime to tylko hentai?

„Azjo-zjeby”, „mango-zjeby” – tak laik często określa miłośników japońskiej popkultury, głównie komiksów. Mimo to zdobyły one ogromną rzeszę fanów w całej Europie, a więc również w Polsce. Osoby, które nigdy nie miały do czynienia z anime ani mangą, mogą je kojarzyć z pornografią. Jak jest naprawdę? Manga współcześnie oznacza japoński komiks, a anime jego adaptację w formie kilkunastu odcinków, filmu lub OVA, czyli miniserialu. Mangę drukuje się zazwyczaj na czarno-białym papierze i czyta się, ku zdziwieniu nowicjuszy, od prawej do lewej strony. Publikowana jest regularnie w magazynach, a jeśli autor zyska uznanie i komiks będzie pojawiał się przez dłuższy czas, zostanie wydany w formie tomików zwanych tankōbon (jap. „niezależnie pojawiająca się książka”). Zarówno mangę, jak i anime cechuje charakterystyczna kreska, postacie niekiedy rysowane są bardzo prosto i schematycznie, mają często ogromne oczy i długie włosy. Jednak trzeba przyznać, że nie można im odmówić urody. Co t