Z
myśleniem stereotypowym możemy spotkać się w wielu sytuacjach. Panuje
przekonanie, że mężczyzna zarabiający mniej od swojej ukochanej jest
nieudacznikiem, o kobiecości świadczą piękne i długie włosy, a człowiek
wierzący w Boga musi być zacofany i mało inteligentny. Z takim rozumowaniem spotykamy
się na co dzień. Jednak nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że sami jesteśmy
ofiarami stereotypu, który kształtuje nasze postrzeganie świata, a tym samym
zachowanie i dokonywane wybory.
Uprzedzenie – „wroga
lub negatywna postawa wobec pewnej dającej się wyróżnić grupy, oparta na
uogólnieniach wyprowadzonych z fałszywych lub niekompletnych informacji”;
Stereotyp – „przypisanie
identycznych cech każdej osobie należącej do danej grupy, zgodnych z własnymi
uprzedzeniami, bez uwzględnienia rzeczywistych różnic występujących między jej
członkami”;
W
języku
Stereotyp stanowi barierę językową, ponieważ jest
nierozerwalnie związany ze słowem. Użycie niektórych wyrażeń powoduje
skojarzenia o charakterze stereotypowym. Dzieje się to wtedy, gdy są stosowane
w odpowiednich kontekstach i konkretnych sytuacjach. Odnajdziemy je chociażby w
związkach frazeologicznych i przysłowiach polskich, np. „silny jak dąb”,
„pracowity jak koń”, „kochajmy
się jak bracia, liczmy się jak Żydzi”.
Takie określenia używane w języku potocznym mogą być utożsamiane z równoczesną
definicją jakiegoś wyrazu. Dla przykładu – kiedy ktoś mówi „cygan”, my
wyobrażamy sobie złodzieja, człowieka zaniedbanego, z marginesu społecznego.
Stereotyp jednak nie jest pojęciem negatywnym, np. w
językoznawstwie. Pełni w nim trzy funkcje: poznawczą (szybkie przetwarzanie
informacji i klasyfikowanie zjawisk), wartościującą (ocena obiektów i zdarzeń)
i społeczną (integracja używającej je społeczności i możliwość określenia
swojej grupy na tle innych). Treść i zamiar posłużenia się nim
nie zawsze są obraźliwe, jednak używanie go zawsze jest krzywdzące. Stosowanie
go może być pewnym rodzajem upraszczania świata – jeśli jest oparty na
doświadczeniu i jest zgodny z rzeczywistością, to pełni funkcję
przystosowawczą.
Mamy skłonność do podziału świata na „my” kontra „oni”.
Skutkiem tego jest efekt faworyzowania własnej grupy i pogląd, że wszyscy
wydają się być podobni. Aby to udowodnić, przeprowadzono eksperyment, w którym w
sposób losowy (m.in. przez rzut monetą) utworzono grupę obcych sobie osób. W
wyniku zaobserwowano, że ludzie faworyzują osoby, które zostały przydzielone do
ich drużyny, a do przeciwnego zespołu mają bardziej negatywne nastawienie.
Przy stereotypowym
myśleniu może występować także efekt potwierdzenia – preferujemy tylko te
informacje, które są zgodne z naszymi poglądami, a resztę odrzucamy. Na
przykład jeśli dana osoba zachowuje się w sposób zgodny z naszymi
przekonaniami, to nie myślimy nad tym jaka jest tego przyczyna. „Bezdomni są
leniwi i nie chcą znaleźć pracy” – nie szukamy innych czynników sprawczych
takich jak choroba, niedomaganie, utracenie domu w wyniku katastrof naturalnych
itd. Ktoś stał się ofiarą gwałtu? Pewnie prowokował swoim wyglądem, sam był
nachalny, nie odmówił wystarczająco stanowczo. Z góry zakładamy swój punkt
widzenia świata i nikt nie może nas przekonać do jego zmiany. Krytykujemy,
obrażamy i osądzamy ludzi, nie przyjmując argumentów niezgodnych z naszymi
poglądami.
Kiedy mamy takie
podejście w stosunku do innych, samospełniające się proroctwo sprawia, że
stwarzamy rzeczywistość zgodną z naszymi przekonaniami. Jeśli będziemy chcieli
sprawdzić ich prawdziwość, to i tak zastosujemy strategie, które je potwierdzą.
Ofiary stereotypów mogą obawiać się swoich zachowań, nie chcą, aby ktoś znów je
błędnie ocenił. To może doprowadzić do zakłócenia ich naturalnych odruchów,
mogą postrzegać siebie jako gorszych przez to, że inni o nich tak myślą. Jest
to tak zwane zagrożenie przez stereotyp. Na przykład jeśli ofiara będzie
postrzegana jako mniej inteligentna od nas, to zostanie pozbawiona chęci do
zaprzeczenia temu i w końcu sama będzie uważać siebie jako osobę mało znaczącą
i zacznie sprawiać takie wrażenie. W latach 90. XX w. przeprowadzono
eksperyment wśród białych i czarnoskórych studentów. Mieli za zadanie rozwiązać
test – pierwszej grupie oznajmiono, że jest to zwykły sprawdzian, a drugiej
grupie powiedziano, że jest to test mierzący inteligencję. Konsekwencją było
to, że w pierwszej grupie wszyscy mieli podobne wyniki, a w drugiej punktacja
osób czarnych była niższa niż białych. Zostało to spowodowane ich obawą, że może
potwierdzić się stereotyp o niższości intelektualnej czarnych.
Powszechnymi
stereotypami są konkretne zachowania przypisywane kobietom lub mężczyznom.
Stosowanie ich pozbawia jednostkę należnego jej prawa, aby traktować ją jako
odrębną osobę, mającą specyficzne cechy i zdolności. Stwierdzono, że kobiety
mają skłonność do zbyt niskiej oceny własnych możliwości. Zazwyczaj spowodowane
jest to przekonaniami rodziców, którzy świadomie bądź nie traktują dziewczynki
inaczej od chłopców. Przykładowo wmawiają im i przygotowują dzieci do tego, że
to mężczyzna musi w przyszłości zarabiać na utrzymanie, a kobieta zajmować się
domem i wychowywaniem potomstwa. Kiedy poproszono studentów o ocenę powodu
sukcesu kobiet i mężczyzn, stwierdzono, że kobietom poszczęściło się lub
przyczyną powodzenia jest ich ciężka praca, natomiast drugiej płci przypisywano
wrodzone uzdolnienia lub umiejętności.
Przyczyny
Określono dwie
przyczyny stosowania stereotypów – wrodzone i nienaturalne. Do tych drugich
wlicza się wychowanie (uprzedzenia rodziców), kultura (w literaturze szkalowano
Żydów), historia (niechęć do Niemców), przekazy medialne (Arabowie postrzegani
przez pryzmat ataków terrorystycznych, wojny w Iraku itd.). Poza tym chęć
uzasadnienia własnego zdania, ambicja posiadania władzy i reputacji,
przemieszczona agresja (osoby skłonne do zachowań konfliktowych wobec grup,
które się wyróżniają i wydają bezsilne) i wiele innych. Wysnuto również tezę,
że pewni ludzie mogą mieć predyspozycje do uprzedzeń, np. osobowości autorytarne.
Przyczyną tego może być surowa dyscyplina w dzieciństwie, brak poczucia
bezpieczeństwa, co objawiać się będzie silną niechęcią wobec wszelkich
mniejszych grup.
Skutki
Następstwem posiadania
uprzedzeń w rozmowie z osobą, która jest ich ofiarą, może być osądzanie,
moralizowanie, wyrażanie skrajnych opinii, mieszanie faktów i wniosków, przesadna
pewność siebie czy ogólne kategoryzowanie naszego rozmówcy. Nawet sama mowa
ciała może wskazywać wrogość wobec drugiego człowieka: odwracanie wzroku,
odsuwanie się, zamknięta postawa, pogardliwy uśmiech itd. Takie zachowanie
prowadzi do ignorowania goi jest skutkiem niechęci do skomunikowania się z nim.
W tym przypadku osoby prowadzące dialog będą do siebie wrogo nastawione, a to
utrudni rozmowę, więc tym samym zdobywanie przyjaznych nam ludzi. Przez
stosowanie myślenia stereotypowego stajemy się mniej otwarci na ludzi i
otaczający nas świat. Inni mogą nas postrzegać jako zacofanych, nieobeznanych
itd.
W
skrócie
Stereotypy pozwalają nam uprościć i uogólnić rozumienie
świata. Jest to pomocne w momencie, w którym zalewają nas informacje. Takie rozumowanie
zaoszczędza nam czas i energię w codziennych rozmowach, szybkim przyswajaniu
nowych zjawisk, ogólnie w ocenie otaczającej nas rzeczywistości. Jednak brak
zastanowienia się nad mechanizmem powstawania stereotypu i częstotliwością
stosowania go przez nas może przynieść negatywne skutki. Warto sobie uświadomić
jak często i wobec kogo używamy stereotypowe myślenie, tym samym zmieniając
sposób naszego zachowania. Nie da się go do końca odrzucić, jednak w wyniku
głębszych przemyśleń możemy ograniczyć jego zgubne działanie.
Patrycja
Dębowiec
patrycja119700@gmail.com
Zdjęcie:
https://www.pexels.com/
Źródła:
1. E. Aronson. Człowiek istota społeczna. Przeł. J.
Radzicki. Warszawa 2002;
2. Stereotyp. W: Wikipedia: wolna encyklopedia [online].
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stereotyp (dostęp 04.02.2018).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stereotyp (dostęp 04.02.2018).