Przejdź do głównej zawartości

Siedząc na jednym z krzeseł Disneya



Często zdarza się tak, że nie mamy pomysłu na siebie i na swoje życie. Wtedy szukamy, zadajemy sobie pytanie, jak żyć? Czytamy poradniki, czerpiemy inspiracje z internetu, rozmawiamy z ludźmi. Nie wiemy do końca, co nas interesuje, w którym kierunku chcemy pójść. Czy rozwinąć się w takiej lub zupełnie innej dziedzinie? Albo pogodzić obydwie ze sobą, tylko z mniejszymi efektami? A może uda się z roku na rok być coraz produktywniejszym?

Wielu ludzi chce osiągnąć lepsze rezultaty w wybranej przez siebie sferze życia. Dzisiejszy świat został „wyposażony” w pewien sposób wspierania rozwoju, a jest nim coaching. Sztuka ta z roku na rok staje się coraz popularniejsza. Doskonale sprawdza się w sferze zarządzania zasobami ludzkimi, a także stymulowania myślenia i poszerzania perspektyw indywidualnych oraz grupowych. W coachingu stosowane są różnego rodzaju metody i narzędzia w celu urozmaicenia i usystematyzowania procesu wsparcia.

Metoda Walta Disneya
„Marzę, konfrontuję moje marzenia z moimi przekonaniami, ośmielam się podejmować ryzyko i wprowadzam w życie moją wizję, tak by moje marzenie się ziściło”.

Metoda Disneya inaczej nazywana jest metodą trzech krzeseł lub trzech pokoi. Pochodzi od samego Walta Disneya, który realizując swoje pomysły w wytwórni filmów animowanych, skupiał się wraz ze swoimi pracownikami na trzech różnych perspektywach.
Rola w coachingu odgrywa funkcję metaforyczną. Oznacza zdarzenie stawiające daną osobę w konkretnej sytuacji, w której przybiera ona jakąś przypisaną jej funkcję. Strategia Disneya wywodzi się z kategorii twórczego myślenia i kreatywności. Dzięki tej metodzie coach umożliwia klientowi wgląd w siebie i w daną sytuację oraz spojrzenie na nią z różnych punktów widzenia. Poprzez zmianę krzeseł, poruszając się w przestrzeni pomiędzy nimi, klient wciela się w odpowiednią z trzech możliwych ról. Odległość siedzisk może mieć znaczenie, gdyż im dalej są od siebie, tym więcej klient się porusza, co pobudza jego percepcję i pozwala zdystansować się od poprzedniej roli. Kluczowa kwestia to również mimika charakterystyczna dla danej perspektywy. Zadaniem coacha jest przygotowanie narzędzi, a więc trzech krzeseł, oraz dokładne wytłumaczenie, na czym polega dane ćwiczenie oparte na doświadczeniu.

Oto perspektywy, które można przyjąć w metodzie Disneya:
– Rola marzyciela – klient zasiada na pierwszym krześle i omawia sytuacje, które uważa za najmniej możliwe do zrealizowania. Ogromną rolę odgrywa tutaj wyobraźnia. Można sobie pozwolić na wszelkie scenariusze. Wizje idealne, najbardziej udziwnione i szalone są jak najbardziej odpowiednie. Ta rola to czas na bujanie w obłokach.
– Rola realisty – ocenie podlega wszystko to, co wykreował marzyciel. Realista charakteryzuje się zdrowym patrzeniem na świat, rozwagą i pragmatyzmem.  
– Rola krytyka – w tej roli klient, patrząc z perspektywy trzeciego krzesła, konfrontuje się ze swoimi obawami w związku z daną sytuacją. Refleksji są poddane lęki i czarne myśli. Uwaga skupia się na minusach oraz negatywach.

Wchodząc po kolei w każdą z ról, klient musi przyjąć odpowiednią do tego pozycję ciała, wczuć się w daną postać. Kilkakrotnie odgrywa poszczególne z nich. Należy zwrócić uwagę, by nie przebywać za długo na jednym krześle i nie wcielić się w jedną rolę bardziej niż w inne. Kluczowe jest chodzenie oraz zmienianie perspektyw i pozycji przybieranych podczas siedzenia na kolejnych krzesłach. Doświadczenie kończy się zawsze przy pozycji realisty.

Przedstawiam przykładowe pytania zadawane klientowi przez coacha podczas tego ćwiczenia:
– Kim chciałbyś być?
– Jaki jest twój cel?
– Co dobrego z tego będziesz miał?
– Kto podzieli twoje pomysły?
– Jakie zasoby posiadasz?
– Jak zwykle sobie z tym radzisz?
– Jak spojrzysz na to trzeźwo?
– Jakie koszty poniesiesz?
– Co może cię zaskoczyć w tym przedsięwzięciu?
– Co możesz stracić? Kto będzie utrudniał ci dojście do cel?

W momencie, kiedy chcemy podjąć jakąś decyzję, możemy skorzystać właśnie z metody Disneya. Spojrzenie na daną sytuację z perspektywy różnych ról z pewnością okaże się kluczowe i może pomóc rozwiązać dotyczące nas dylematy oraz zawirowania.

Klaudia Matuszyńska

Źródła:
B. Capodagli, L. Jackson: Metoda Disneya. Jak skutecznie wykorzystać tajemnice zarządzania Disneya do pracy w twojej firmie;
M. Grzesiak: Success and Change;
Ł. Marciniak, S. Rogala-Marciniak: Coaching. Zbiór narzędzi wspierania rozwoju.

Zdjęcie: pixabay.com

Popularne posty z tego bloga

Jakże łatwo wpaść w hedonistyczny młyn

Dzisiejszy świat pędzi z dnia na dzień coraz bardziej, a my nie potrafimy zatrzymać tego procesu. Gonimy za realizacją coraz wyżej stawianych poprzeczek, chcąc spełnić swoje wymagania lub te, które zostały narzucone nam przez najbliższe otoczenie. Pniemy się po drabinie osiągnięć, która przecież nie ma końca. Czasem warto zadać sobie pytanie, ile to wszystko jest tak naprawdę warte? Praca zajmuje nam mnóstwo czasu. W końcu jest źródłem dochodu, ale także drogą do realizacji marzeń czy pogłębiania relacji międzyludzkich. Czy istnieje złoty środek, który pozwoli nam się w niej realizować, a jednocześnie nie zaniedbywać innych ważnych aspektów naszego życia? Znaczenie wykształcenia i pracy w życiu młodych dorosłych Zainteresowana tematem znaczenia pracy w życiu młodych mieszkańców naszego kraju przeprowadziłam ankietę dla ludzi w przedziale wiekowym 18–35 lat. Wzięło w niej udział 80 osób, z czego najchętniej wypełniali ją 20– oraz 21–latkowie (42,5%). Jeśli chodzi o wy

Obejrzyjmy Aspergera

W wielu znanych produkcjach filmowych i telewizyjnych występuje charakterystyczny bohater – niechętny kontaktom towarzyskim, zachowujący się rutynowo, ale i mający genialny umysł. Aby stworzyć intrygującego bohatera, reżyserzy wybierają cechy przypisane chorobie, która zwie się zespołem Aspergera. Zespół Aspergera nazywany jest najłagodniejszą odmianą autyzmu. To zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, którego przyczyny jeszcze nie są w pełni znane, jednak może być ich wiele. Osoby cierpiące na tę chorobę znajdują się w normie intelektualnej, choć zazwyczaj są też dodatkowo utalentowane. Zespół Aspergera mają częściej mężczyźni niż kobiety, i zobaczymy również tę zależność w wymienionych niżej produkcjach. Wielu bohaterów w filmach czy serialach ma jedynie cechy podobne do Aspergera, choć zdarzają się również zdiagnozowani aspergerowcy. Pomaga to w kreacji postaci, która swoją osobą zainteresuje publiczność. W artykule przytoczę jedynie cechy bohaterów, które wiążą się z

Czy anime to tylko hentai?

„Azjo-zjeby”, „mango-zjeby” – tak laik często określa miłośników japońskiej popkultury, głównie komiksów. Mimo to zdobyły one ogromną rzeszę fanów w całej Europie, a więc również w Polsce. Osoby, które nigdy nie miały do czynienia z anime ani mangą, mogą je kojarzyć z pornografią. Jak jest naprawdę? Manga współcześnie oznacza japoński komiks, a anime jego adaptację w formie kilkunastu odcinków, filmu lub OVA, czyli miniserialu. Mangę drukuje się zazwyczaj na czarno-białym papierze i czyta się, ku zdziwieniu nowicjuszy, od prawej do lewej strony. Publikowana jest regularnie w magazynach, a jeśli autor zyska uznanie i komiks będzie pojawiał się przez dłuższy czas, zostanie wydany w formie tomików zwanych tankōbon (jap. „niezależnie pojawiająca się książka”). Zarówno mangę, jak i anime cechuje charakterystyczna kreska, postacie niekiedy rysowane są bardzo prosto i schematycznie, mają często ogromne oczy i długie włosy. Jednak trzeba przyznać, że nie można im odmówić urody. Co t