Felinoterapia, czyli kot w roli terapeut

 

Na pewno wiecie, jak to jest mieć jeden z tych złych dni, gdy wylaliście filiżankę kawy na ulubioną bluzkę, zawaliliście ważny egzamin, a następnie wyładowaliście frustrację na bliskiej osobie. Wszystkie smutki zdawały się jednak odejść, gdy tylko przekroczyliście próg domu, a waszym oczom ukazał się najlepszy przyjaciel w postaci psa, kota czy innego pupila. Animaloterapia to dowód na to, że zwierzęta nie tylko poprawiają nam samopoczucie, ale także pomagają wyzdrowieć. Jedną z jej form jest felinoterapia, czyli inaczej kototerapia.

Czy felinoterapia naprawdę istnieje?

Zwierzęta były z nami od zawsze. Ludzie je czcili, polowali na nie, aż w końcu stały się naszymi wiernymi towarzyszami. Jednak dopiero w latach 60. i 70. XX wieku udowodniono, że zwierzęta poprawiają nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Powstało wiele różnych terapii, w których wykorzystywane są między innymi psy, delfiny czy konie, a każda z nich przynosi inne efekty. Felinoterapia pojawiła się w Polsce około 2004 roku. To terapia, w której kot wciela się w rolę terapeuty i za pomocą własnych, unikatowych sposobów (oczywiście pod nadzorem wykwalifikowanego opiekuna) zajmuje się poprawą naszego samopoczucia, a nawet zdrowia fizycznego. Słowo felinoterapia wywodzi się od łacińskiego wyrazu „Felis”, który znaczy nic innego jak „kot”, oraz „therapeia”, co w języku greckim znaczy „opieka”, „leczenie”.

Ludzie kochają koty albo ich nienawidzą. Rzadko możemy spotkać coś pomiędzy. Podobnie przedstawia się je w wierzeniach czy literaturze. Japończycy sądzą, że gwarantują one bogactwo i chronią przed niebezpieczeństwem. Podobnie było w starożytnym Egipcie, gdzie mieszkańcy uznawali je za boskie stworzenia i oddawali im cześć. Z kolei w literaturze możemy natknąć się na Behemota z Mistrza i Małgorzaty będącego najprawdziwszym demonem albo na różnego rodzaju legendy oraz zabobony na temat kotów o czarnym futrze, które miałyby być znakiem nadchodzącego pecha i nieszczęścia. To prawda, że te małe stworzenia czasem brudzą i szkodzą, jednak większość z nas kocha je właśnie za ich iście ludzkie humory.

 

Felinoterapia w praktyce

Terapia ta ma bardzo prostą formę. Polega na głaskaniu, przytulaniu, karmieniu, czesaniu czy zabawie z pupilem. Każdy rodzaj kontaktu, a nawet już sama obecność przy futrzaku może działać kojąco i odstresowująco. Ułatwia przełamywanie wszelkich ograniczeń oraz komunikację. Celem terapii jest rozwinięcie umiejętności okazywania emocji i uczuć u pacjenta oraz zmniejszenie poczucia samotności. Dzięki ciepłu, które emanuje zwierzę, jego delikatności i spokojowi jesteśmy w stanie się wyciszyć i zrelaksować. Felinoterapia jest rodzajem terapii kontaktowej, w której kot stanowi pomost między osobą potrzebującą a terapeutą.

W zależności od pacjenta terapia może przyjąć różne warianty. Wszystko – począwszy od samej obecności przy kocie – może mieć na nas pozytywny wpływ. Futrzaki, dzięki ciekawskiej naturze, szybko stają się obiektem zainteresowania, a następnie tematem do rozmów nawet największych milczków.

Terapia przeznaczona jest dla każdego. Dzięki jej uniwersalnym właściwościom będzie tak samo korzystna dla osób starszych, jak i dla dzieci czy osoby samotne oraz chore. Koty wykorzystuje się w szkołach i przedszkolach w ramach działań edukacyjnych, a także w zakładach karnych w procesie resocjalizacji. Osoby cierpiące na depresję albo nerwicę, uzależnione, z zaburzeniami lękowymi czy zamknięte na otaczający je świat odnajdują w kocich przyjaciołach oparcie, pupile te są niezwykle dobrymi pośrednikami między pacjentem a terapeutą. Wiemy już, że zwierzęta wpływają pozytywnie na nasze zdrowie, jednak co takiego specjalnego jest w kotach?

 

Koty i ich niezwykła umiejętność

Mruczenie jest umiejętnością zarezerwowaną wyłącznie dla kotów (także tych dzikich). W ten sposób wyrażają między innymi zadowolenie, próbują uspokoić siebie bądź innych czy uśmierzyć ból. Służy to rozluźnieniu i zrelaksowaniu. Jest to zdecydowanie skuteczne, ponieważ koty uwalniają wówczas w organizmie serotoninę, nazywaną hormonem szczęścia. W trakcie mruczenia pupila i jego obecności w naszym otoczeniu hormon ten zostaje wytworzony także w naszym organizmie. Powoduje to obniżenie ciśnienia tętniczego i zniwelowanie objawów stresu, a także pomaga w zwalczaniu problemów związanych z niespokojnym snem.

Wibrowanie, które wytwarza zwierzę, działa identycznie jak trening wibracyjny stosowany przez lekarzy i fizjoterapeutów u osób, które mają problem z kośćmi czy mięśniami lub cierpią na osteoporozę. Dzieje się tak, ponieważ przyjemne pomrukiwanie pupila polepsza strukturę i grubość kości. Przypomina także działania wykorzystywane w medycynie sportowej oraz nowoczesnej ortopedii, które pomagają w leczeniu złamań czy naderwania mięśni. Co ciekawe, zagadka dotycząca tego, w jaki sposób koty mruczą – mimo wielu teorii – do dzisiaj nie została rozwiązana.

 

Powołanie z natury

Od starożytności koty postrzegane są jako zwierzęta bardzo dumne, majestatyczne i chłodne. Jednak każdy posiadacz kota wie, że czasami pokazują one także inną stronę – bardzo spokojną, łagodną i dającą niesamowicie wiele ciepła. Mają w sobie coś tak niezwykłego, że samo obserwowanie ich potrafi uspokoić i zrelaksować. Kojące mruczenie, które wydają, zasypiając na naszych nogach jest nieporównywalne z żadnym innym uczuciem. Niepowtarzalną satysfakcję sprawia moment, w którym niezależny i dumny indywidualista podejdzie do nas sam w poszukiwaniu odrobiny czułości, ocierając pyszczkiem o naszą dłoń. Każdy, kto zna naturę tych zwierząt, w takiej sytuacji tym bardziej poczuje się jak najprawdziwszy wybraniec.

Terapia sprawia, że czujemy się potrzebni oraz odpowiedzialni za drugie stworzenie. Pomaga nam poprawić nastrój i zwalczyć uczucie samotności. Sesje terapeutyczne z kotem wcale nie muszą być długie – nawet te kilkuminutowe przynoszą efekty, a z czasem mogą ulec wydłużeniu.

Oczywiście koty, które mają zostać terapeutami, podobnie jak lekarze, muszą mieć powołanie – a mówiąc dokładniej, odpowiedni charakter. Myślę, że każdy posiadacz tej istoty o miękkim futerku i delikatnych łapkach może potwierdzić, że felinoterapia jak najbardziej działa. W końcu oferując temu małemu stworzeniu wystarczająco dużo ciepła, każdego dnia możemy otrzymać darmową porcję serotoniny, mruczących wibracji i relaksu.

 

Roksana Myszur

 

Źródła:

1.M. Mazurek: Zooterapia (animaloterapia) – czyli jak zwierzęta pomagają nam wyzdrowieć. (www.portal.abczdrowie.pl/zooterapia-animaloterapia-czyli-jak-zwierzeta-pomagaja-nam-wyzdrowiec);

2.A. Zielińska-Hoşaf: Felinoterapia – w jaki sposób może pomóc terapia z kotem? (www.wamiz.pl/kot/porady/10192/felinoterapia-w-jaki-sposob-moze-pomoc-terapia-z-kotem);

3.Manufaktura Radości: Felinoterapia (“terapia kotem”) – jak na nas wpływają nasi koci przyjaciele? (www.manufaktura-radosci.pl/felinoterapia-terapia-kotem/);

4.Felinoterapia. (www.kociesprawy.pl/magaz

yn/felinoterapia/);

5.Dlaczego koty mruczą i jak to robią? (www.zooplus.pl/magazyn/koty/zdrowie-i-pielegnacja-kota/dlaczego-koty-mrucza-i-jak-to-robia).