Przejdź do głównej zawartości

Mydło wszystko umyje

Kostka czy płyn? Naturalne czy zapachowe? Możliwości jest wiele. Pomaga w utrzymaniu prawidłowej higieny, jest niezastąpione w każdej łazience – mydło. Początki jego istnienia sięgają już starożytności.

Mydlana podróż w czasie

Babilonia, Egipt, a może Rzym? Skąd się wzięło? Rzymska legenda głosi, że nazwa mydła pochodzi od góry Sapo, gdzie składano w ofierze zwierzęta. W czasie deszczu powstały tłuszcz zwierzęcy oraz popiół spływały do Tybru. Ówczesne praczki miały odkryć niezwykłe właściwości tej mieszanki. Tak powstało mydło, nazywane przez ludzi „sapo”. Góra jednak tak naprawdę nigdy nie istniała.
Natomiast według źródeł historycznych powstanie mydła było kwestią przypadku. Podczas pieczenia mięsa zauważono, że cieknący tłuszcz łączy się z popiołem, tworząc spienione grudki. Jego pierwszymi twórcami byli Babilończycy, o czym informują odnalezione i datowane na 2800 r. p.n.e. tabliczki z recepturą mydła.
Z czasem zaczęto sięgać po różne składniki:
– tłuszcze zwierzęce,
– rośliny o właściwościach oczyszczających: mydlnicę lub piołun,
– oliwę z oliwek,
– aromatyczne zioła,
– popiół bukowy.
Z początku mydła używano do prania, przemywania ran, a także jako środek leczniczy.

Cudowny wynalazek

Mydła do twarzy, rąk i kąpieli, toaletowe, higieniczne, lecznicze i glicerynowe: to rozdział, jaki zobaczymy w broszurze reklamowej wydanej w 1897 r. Obecnie dokument znajduje się w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej. Poradnik higieniczno-kosmetyczny – tak zatytułowano wspomnianą ulotkę – stanowi skarbnicę wiedzy z zakresu stosowanej wówczas pielęgnacji.
Mydła były wytwarzane z myślą o różnych typach skóry. Przeważały te do mycia rąk i… twarzy. Potencjalne klientki miały zostać skuszone oryginalnymi nazwami produktów oraz właściwościami. Oto kilka z proponowanych mydeł:
1. „Mydło księżniczek” – mój faworyt ze względu na konwaliowy aromat,
2. „Mydło wschodnich piękności” – zalecane ze względu na wykwintny i trwały zapach, niwelujące zmarszczki, „bielące płeć”,
3. „Mydło sokole” – posiada przyjemną, miłą i orzeźwiającą woń, delikatnie oczyszcza skórę, wykonane jest z naturalnych składników,
4. „Mydło glicerynowe płynne” – usuwa wypryski skórne, nadając rękom i twarzy delikatności i białości,
5. „Mydło kamforowe” – uśmierza świąd oraz pieczenie skóry.
Minęły 123 lata, a obecna branża kosmetyczna nie różni się zbyt wiele od tej z 1897 r.

Rewolucja struktury

Pierwsze twarde mydła powstały na Środkowym Wschodzie około 800 r. n.e. Z czasem jego produkcja została uprzemysłowiona na szeroką skalę. Rozwój szlaków handlowych i wyprawy krzyżowe przyczyniły się do popularyzacji mydła w całej Europie. Jego posiadanie było symbolem bogactwa i luksusu. Do najbardziej popularnych mydeł zalicza się:
1. Mydło marsylskie na bazie francuskiej, tradycyjnej receptury. Posiada składniki naturalnego pochodzenia, w tym 72 procent olejów roślinnych. Ma szerokie zastosowanie w domowej gospodarce – od mycia ciała po pielęgnację podłóg.
2. Mydło z Aleppo o charakterystycznym, oliwkowym wnętrzu. Jest wykonane z dwóch składników: oliwy z oliwek, a także oleju laurowego. O jego jakości decyduje charakterystyczny brązowy kolor. By nabrało odpowiednich właściwości, musi leżakować ponad 12 miesięcy.
3. Savon Noir, nazywane również czarnym mydłem. Przypomina gęstością pastę o brązowym kolorze. Do jego produkcji używa się czarnych oliwek. Posiada właściwości zmiękczające oraz oczyszczające. Swoje zastosowanie znajdzie też w ogrodzie jako środek owadobójczy.
Produkcja mydła w płynie rozpoczęła się pod koniec XIX wieku. W 1865 r. opatentował je William Shepphard. Początkowo było upowszechniane w miejscach publicznych, a po czasie swoje zastosowanie znalazło także w domach.

Obecnie moda na to, co naturalne, powraca. Obserwujemy wzrost manufaktur mydła, które cenią sobie jakość, dbając o zdrowie klienta. Tradycyjna metoda wyrabiania mydeł pozwala na wgląd w ich produkcję. Wiemy, za co i ile płacimy, stawiając na ekologiczny konsumpcjonizm.

Powyższy artykuł powstał z myślą o zgłębieniu historii mydła, które, jak widzimy, przeszło długą drogę w swoim formowaniu się. Powstało wiele interesujących odmian, przechodzących rewitalizację. Sami decydujemy o tym, czym i kiedy myjemy swoje ręce – pamiętajmy jednak, by robić to jak najczęściej i jak najdokładniej w ciągu dnia! Higiena to podstawa!


Wiktoria Łakota

wiki.konwalia@gmail.com
 
Źródła:

1.W. Duch: Kto wynalazł mydło? Historia mydła od zwierzęcego łoju po mydło w płynie. (historia.org.pl/2020/03/06/kto-wynalazl-mydlo-historia-mydla-od-zwierzecego-loju-po-mydlo-w-plynie/);
2.Surfaktanty w łazience… i mydła – prawdziwa historia. (www.chemiaibiznes.com.pl/aktualnosc/surfaktanty-w-lazience-i-mydla-prawdziwa-historia/1);
3.Ewolucja mydła – z paleniska do mydlarni. (kosmetykinaturalne.com.pl/blog/historia-mydla.html);
4.Historia mydła. Skąd się wzięło mydło? (savon-cosmetics.pl/baza-wiedzy-savon/historia-mydla-skad-sie-wzielo-mydlo/);
5.A. Lisak: Woda na plamy żółte, cebulki włosowe i inne kosmetyki. (www.lisak.net.pl/blog/?p=8692).

 

Zdjęcia:

pixabay.com/photos/soap-bristle-natural-brush-rag-4017608/;
pixabay.com/photos/marseille-art-soap-2543075/;
pixabay.com/photos/soap-lavender-cosmetic-natural-soap-2125526/;
www.pexels.com/pl-pl/zdjecie/rece-kobieta-mydlo-dorosly-3987143/.

Popularne posty z tego bloga

Jakże łatwo wpaść w hedonistyczny młyn

Dzisiejszy świat pędzi z dnia na dzień coraz bardziej, a my nie potrafimy zatrzymać tego procesu. Gonimy za realizacją coraz wyżej stawianych poprzeczek, chcąc spełnić swoje wymagania lub te, które zostały narzucone nam przez najbliższe otoczenie. Pniemy się po drabinie osiągnięć, która przecież nie ma końca. Czasem warto zadać sobie pytanie, ile to wszystko jest tak naprawdę warte? Praca zajmuje nam mnóstwo czasu. W końcu jest źródłem dochodu, ale także drogą do realizacji marzeń czy pogłębiania relacji międzyludzkich. Czy istnieje złoty środek, który pozwoli nam się w niej realizować, a jednocześnie nie zaniedbywać innych ważnych aspektów naszego życia? Znaczenie wykształcenia i pracy w życiu młodych dorosłych Zainteresowana tematem znaczenia pracy w życiu młodych mieszkańców naszego kraju przeprowadziłam ankietę dla ludzi w przedziale wiekowym 18–35 lat. Wzięło w niej udział 80 osób, z czego najchętniej wypełniali ją 20– oraz 21–latkowie (42,5%). Jeśli chodzi o wy

Obejrzyjmy Aspergera

W wielu znanych produkcjach filmowych i telewizyjnych występuje charakterystyczny bohater – niechętny kontaktom towarzyskim, zachowujący się rutynowo, ale i mający genialny umysł. Aby stworzyć intrygującego bohatera, reżyserzy wybierają cechy przypisane chorobie, która zwie się zespołem Aspergera. Zespół Aspergera nazywany jest najłagodniejszą odmianą autyzmu. To zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, którego przyczyny jeszcze nie są w pełni znane, jednak może być ich wiele. Osoby cierpiące na tę chorobę znajdują się w normie intelektualnej, choć zazwyczaj są też dodatkowo utalentowane. Zespół Aspergera mają częściej mężczyźni niż kobiety, i zobaczymy również tę zależność w wymienionych niżej produkcjach. Wielu bohaterów w filmach czy serialach ma jedynie cechy podobne do Aspergera, choć zdarzają się również zdiagnozowani aspergerowcy. Pomaga to w kreacji postaci, która swoją osobą zainteresuje publiczność. W artykule przytoczę jedynie cechy bohaterów, które wiążą się z

Czy anime to tylko hentai?

„Azjo-zjeby”, „mango-zjeby” – tak laik często określa miłośników japońskiej popkultury, głównie komiksów. Mimo to zdobyły one ogromną rzeszę fanów w całej Europie, a więc również w Polsce. Osoby, które nigdy nie miały do czynienia z anime ani mangą, mogą je kojarzyć z pornografią. Jak jest naprawdę? Manga współcześnie oznacza japoński komiks, a anime jego adaptację w formie kilkunastu odcinków, filmu lub OVA, czyli miniserialu. Mangę drukuje się zazwyczaj na czarno-białym papierze i czyta się, ku zdziwieniu nowicjuszy, od prawej do lewej strony. Publikowana jest regularnie w magazynach, a jeśli autor zyska uznanie i komiks będzie pojawiał się przez dłuższy czas, zostanie wydany w formie tomików zwanych tankōbon (jap. „niezależnie pojawiająca się książka”). Zarówno mangę, jak i anime cechuje charakterystyczna kreska, postacie niekiedy rysowane są bardzo prosto i schematycznie, mają często ogromne oczy i długie włosy. Jednak trzeba przyznać, że nie można im odmówić urody. Co t