Przejdź do głównej zawartości

Samotność to mój wybór

Izolowanie się od społeczeństwa czasami wynika z indywidualnego wyboru, ale bardzo często zostaje narzucona jednostce bądź większej grupie społecznej. Jakie to niesie za sobą skutki? Czy samotność jest dobra dla naszego zdrowia fizycznego i psychicznego?

 

Przyczynami izolacji społecznej, czyli braku interakcji społecznych oraz komunikowania się z innymi ludźmi bezpośrednio, mogą być np. zaburzenia emocjonalne, psychiczne, choroba zakaźna bądź szkodliwość dla społeczeństwa. Różne są rodzaje izolacji i tak samo dużo jest jej powodów, ale skutki często potrafią być te same, wszystko zależy od tego, czy potrafimy się zaadaptować do nowej rzeczywistości.

 

Więzienie

Na przestrzeni wieków zmieniał się kształt więzień oraz zapewnienie osadzonym warunków bytowych. Jak do tej pory ludzkość nie wymyśliła formy zastępczej, która w miejsce więzień zapewniałaby inny sposób izolacji i odziaływania względem skazanych. Współcześnie kara pozbawienia wolności lub inne formy izolacji więziennej traktowane są jako najbardziej ingerujące w sferę wolności i praw człowieka. Każdy osadzony jest podporządkowany wymaganiom regulaminu, którego głównym celem jest jak największa izolacja od świata zewnętrznego, dyscyplina i resocjalizacja. W zakładach karnych i aresztach śledczych częściej niż w normalnym środowisku występują negatywne zmiany w psychice człowieka, zakłócenia w sferze świadomości, uczuć i procesach podejmowania decyzji, co często prowadzi do zaburzeń zachowania. Zdarzają się próby samobójcze, tworzą się grupy społeczne odmienne niż w życiu na wolności.
Decyzja o  umieszczeniu jednostki w  zakładzie karnym nie jest dziełem przypadku, z reguły stanowi następstwo szeregu niepożądanych zachowań czy działań podejmowanych przez konkretną osobę. Są to konsekwencję czynów, które dana osoba popełniła świadomie.

 

Czy wszyscy doświadczają izolacji społecznej?

Każdy człowiek na pewnym etapie życia doświadcza poczucia samotności, może to wiązać się z na przykład przeprowadzką do nowego miasta lub zmianą miejsca pracy. Czasami jest to od nas niezależne, jednakże najważniejsze jest to, aby pokonywać przeszkody, poznawać nowych ludzi.

Osoby będące w stanie depresyjnym same się izolują od otoczenia, a obniżony poziom nastroju powoduje, że odczuwają smutek. Występują przy tym też objawy fizyczne, które tylko pogłębiają stany związane ze złym samopoczuciem. Depresja pojawia się nie tylko u ludzi młodych, ale również starszych, w szczególności gdy organizm niedomaga, pojawiają się choroby i brakuje odpowiedniej pomocy ze strony społeczeństwa lub rodziny. W momencie kiedy osoby samotne zmuszone są do izolacji, ważne jest, aby nie zapominać o takich osobach, ponieważ bardzo poważnie może wpłynąć to na ich zdrowie psychiczne. Depresja może również doprowadzić do pogorszenia się zdrowia fizycznego i przyspieszyć proces starzenia.

Niektóre osoby w różnym wieku same się izolują, nie czują przynależności do grup, które ich otaczają. Osoby albo widzą duże różnice między sobą a grupą i decydują się na samotnicze przeżywanie życia, albo próbują się wpasować, aby jak najmniej różnić się od pozostałych członków grupy.

Odizolowanie się od ludzi może się wiązać z lękiem społecznym, co prowadzi do całkowitego zerwania więzów międzyludzkich. W schemat izolacji społecznej może popaść każdy człowiek. Osoby, które w dzieciństwie lub w wieku nastoletnim były wyróżniane spośród grupy, mają do tego większe predyspozycje.

 

Izolacja z wyboru

Trzeba wziąć pod uwagę również izolację, na którą decydują się niektórzy ludzie sami. Biorąc udział w programach typu Big Brother czy Hotel Paradise, zgadzają się jednocześnie na odizolowanie. Pierwszym ważnym aspektem jest to, że osoby, które są brane do tego typu programów, przechodzą złożony casting, podczas którego odpowiadają na bardzo dużą liczbę pytań. Dobierane są one tak, aby program reprezentował różne typy osobowości i był ciekawy dla widzów. Udział w programach biorą osoby, które są gotowe nie tylko na nawiązanie nowych relacji, ale jednocześnie na ryzyko związane z tym. Nowe przyjaźnie nawiązują się w całkowitym odosobnieniu, bez kontaktu ludzi z zewnątrz wiąże się to zarówno z całkowitym zrezygnowaniu z korzystania telefonu, jak i również Internetu. Z relacji byłych uczestników wynika, że najtrudniejsze jest przyzwyczajenie się do tego, że jest się pod obserwacją, a następnie wyjście z programu. Powrót do życia codziennego wiąże się z oceną widzów i hejtem, a na to nie są wszyscy gotowi. Na zewnątrz po za programem wszystko toczyło się dalej, a dany człowiek chwilowo jest offline. W dzisiejszym świecie gdzie jesteśmy otoczeni informacjami taki nagły powrót może być szokiem.

 

Skutki izolacji

Skutków może być wiele, te negatywne i najczęściej powstające to na przykład bezsenność lub podniesiony poziom stresu. W najgorszej sytuacji kumulacja tych dwóch skutków może prowadzić do zwiększenia się przemocy domowej. Najczęściej jednakże pojawiają się problemy z komunikowaniem własnych uczuć i emocji, a to może prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji międzyludzkich. Prowadzi to również do uzależnienia od alkoholu, które w połączeniu ze złym samopoczuciem może powodować zwiększoną liczbę samobójstw.

 

Sylwia Gonera

sylwia.magdalena.gonera@gmail.com

 

Zdjęcie: Pinterest

 

Źródło:

1.R. Deka: Człowiek w obliczu przymusowej izolacji;

2.Admin: Izolacja społeczna- definicja i sposoby jej przezwyciężania. (www.edulider.pl/rozwoj/izolacja-spoleczna-definicja-i-sposoby-jej-przezwyciezania);

3.P. Mućko: Schemat izolacji społecznej – „Nie pasuje do nich”. (www.psychowiedza.com/2016/10/schemat-izolacji-spolecznej);

4.M. Tomczyk: Izolacja w depresji i schizofrenii. (www.psychiatria.pl/artykul/izolacja-w-depresji-i-schizofrenii).

Popularne posty z tego bloga

Jakże łatwo wpaść w hedonistyczny młyn

Dzisiejszy świat pędzi z dnia na dzień coraz bardziej, a my nie potrafimy zatrzymać tego procesu. Gonimy za realizacją coraz wyżej stawianych poprzeczek, chcąc spełnić swoje wymagania lub te, które zostały narzucone nam przez najbliższe otoczenie. Pniemy się po drabinie osiągnięć, która przecież nie ma końca. Czasem warto zadać sobie pytanie, ile to wszystko jest tak naprawdę warte? Praca zajmuje nam mnóstwo czasu. W końcu jest źródłem dochodu, ale także drogą do realizacji marzeń czy pogłębiania relacji międzyludzkich. Czy istnieje złoty środek, który pozwoli nam się w niej realizować, a jednocześnie nie zaniedbywać innych ważnych aspektów naszego życia? Znaczenie wykształcenia i pracy w życiu młodych dorosłych Zainteresowana tematem znaczenia pracy w życiu młodych mieszkańców naszego kraju przeprowadziłam ankietę dla ludzi w przedziale wiekowym 18–35 lat. Wzięło w niej udział 80 osób, z czego najchętniej wypełniali ją 20– oraz 21–latkowie (42,5%). Jeśli chodzi o wy...

Czy anime to tylko hentai?

„Azjo-zjeby”, „mango-zjeby” – tak laik często określa miłośników japońskiej popkultury, głównie komiksów. Mimo to zdobyły one ogromną rzeszę fanów w całej Europie, a więc również w Polsce. Osoby, które nigdy nie miały do czynienia z anime ani mangą, mogą je kojarzyć z pornografią. Jak jest naprawdę? Manga współcześnie oznacza japoński komiks, a anime jego adaptację w formie kilkunastu odcinków, filmu lub OVA, czyli miniserialu. Mangę drukuje się zazwyczaj na czarno-białym papierze i czyta się, ku zdziwieniu nowicjuszy, od prawej do lewej strony. Publikowana jest regularnie w magazynach, a jeśli autor zyska uznanie i komiks będzie pojawiał się przez dłuższy czas, zostanie wydany w formie tomików zwanych tankōbon (jap. „niezależnie pojawiająca się książka”). Zarówno mangę, jak i anime cechuje charakterystyczna kreska, postacie niekiedy rysowane są bardzo prosto i schematycznie, mają często ogromne oczy i długie włosy. Jednak trzeba przyznać, że nie można im odmówić urody. ...

Obejrzyjmy Aspergera

W wielu znanych produkcjach filmowych i telewizyjnych występuje charakterystyczny bohater – niechętny kontaktom towarzyskim, zachowujący się rutynowo, ale i mający genialny umysł. Aby stworzyć intrygującego bohatera, reżyserzy wybierają cechy przypisane chorobie, która zwie się zespołem Aspergera. Zespół Aspergera nazywany jest najłagodniejszą odmianą autyzmu. To zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, którego przyczyny jeszcze nie są w pełni znane, jednak może być ich wiele. Osoby cierpiące na tę chorobę znajdują się w normie intelektualnej, choć zazwyczaj są też dodatkowo utalentowane. Zespół Aspergera mają częściej mężczyźni niż kobiety, i zobaczymy również tę zależność w wymienionych niżej produkcjach. Wielu bohaterów w filmach czy serialach ma jedynie cechy podobne do Aspergera, choć zdarzają się również zdiagnozowani aspergerowcy. Pomaga to w kreacji postaci, która swoją osobą zainteresuje publiczność. W artykule przytoczę jedynie cechy bohaterów, które wiążą się z ...