Przejdź do głównej zawartości

Fantastyka wcale nie taka oczywista


Fantasy to bardzo popularny i znany każdemu gatunek literacki oraz filmowy. Twórcy do swoich dzieł wprowadzają elementy fikcyjne, takie jak magia czy istoty nadprzyrodzone. Niestety literacki świat fantastyki jest obszerny i często „żółtodzioby” nie potrafią się po nim poruszać, ponieważ fantastyka nie jedno ma imię…


„Podstawowe imię”

Najczęściej fantastyczny świat przedstawiony rządzi się swoimi zasadami – może być to świat realny (z możliwością podróży do innego uniwersum) lub wykreowany. Autorzy czerpią najwięcej inspiracji z wszelakich mitologii: słowiańskiej, celtyckiej, skandynawskiej, bliskowschodniej, rzymskiej itp. W dziełach pojawiają się czarownice, wilkołaki, elfy, krasnoludy, trolle i wiele, wiele innych postaci, które zazwyczaj można odnaleźć w legendach i mitach. Co ciekawe twórcy fantastyki unikają wyrażeń takich jak „dawno, dawno temu” lub „za górami, za lasami”.


Średniowiecze a fantasy

W dziełach J. R. R. Tolkiena czy George’a R. R. Martina widoczny jest wpływ średniowiecza. Sam autor popularnej Gry o Tron czerpał inspirację z książek małżeństwa Gies, którzy w przystępny, interesujący sposób przedstawiają życie średniowiecznej kobiety, rodziny czy funkcjonowanie ludzi w zamkach, na wsiach i w miastach. Ważnym terminem jest tutaj mediewistyka, czyli nauka zajmująca się badaniem epoki średniowiecza. Niektórzy nie wyobrażają sobie książki fantasy, w której nie występowaliby rycerze, królowie czy zagubione królewny. Stało się to bez dwóch zdań nierozerwalnym elementem tej literatury.


„Poleć mi fantastykę…”

Niestety recenzenci od zawsze musieli mierzyć się z bardzo trudnym zadaniem – prośbą o polecenie dobrej książki fantasy. Nie jest to łatwe, ponieważ nie znają oni gustu osób proszących o poradę i nie są w stanie wskazać odpowiedniej książki. Właśnie tutaj pojawia się problem z rozróżnieniem podgatunków fantastyki, których jest naprawdę dużo. Każdy się różni i za pomocą swoich unikalnych cech przyciąga czytelnika. Istnieją miłośnicy książek, którzy czytają dzieła o tolkienowskim charakterze i ci, których interesują kosmiczne przygody oraz eksploracje dzikich planet. Jeśli więc chcemy, żeby polecono nam dobrą literaturę – bądźmy bardziej szczegółowi. Nie chcemy przecież później narzekać, iż dana książka lub film nie spełniają naszych oczekiwań. 


High fantasy

Pierwszy raz ten termin pojawił się w eseju Lloyda Alexandra pt. High Fantasy and Heroic Romance. W tej konwencji historia zazwyczaj opisywana jest z perspektywy głównego bohatera, który z dnia na dzień staję się kimś ważnym, a na jego głowę spada ważna misja. Pojawiają się również bohaterowie drugoplanowi, którzy najczęściej są członkami wyprawy ratującej świat. Dobrze jest to ujęte we Władcy Pierścieni Tolkiena, gdzie istnieje równoległy, unikatowy świat, a spokojnie żyjący hobbit – Frodo Baggins musi zanieść pierścień władcy do Mordoru i zniszczyć go na Górze Przeznaczenia. Warto też wspomnieć o serii Miecz Prawdy autorstwa Terry’ego Goodkinda. Powieść ta jest doskonałym przykładem tego gatunku, jednak nie została tak doceniona, jak seria o hobbicie z Shire. Co ciekawe, powieści są zazwyczaj męskocentryczne. Postacie w większości są mężczyznami, autor jest mężczyzną, a dzieło kierowane jest do płci męskiej. Do tego podgatunku zaliczamy także utwory, w których bohaterowie przenoszą się do innego świata np. Opowieści z Narnii C. S. Lewisa, gdzie wejście do magicznego świata znajdowało się w starej szafie. Innym wariantem jest sytuacja, w której świat fantastyczny jest częścią świata realnego. Znakomitym tego przykładem jest seria J. K. Rowling o Harrym Potterze.


Heroic fantasy

Ten podgatunek jest bardzo podobny do high fantasy, jednak charakteryzuje się prostotą fabuły i powtarzającymi się cechami. Bohater albo bohaterowie są najczęściej herosami, którzy często okazują się członkami wielkich rodów. Jesteśmy też świadkami ich przemiany. Co więcej w heroic fantasy pojawia się motyw wędrówki i walka dobra ze złem. Właśnie przez te cechy, dzieła Tolkiena można także zaliczać do tej kategorii. Przedstawicielem, a także prekursorem tego gatunku, jest Robert E. Howard, który stworzył postać Conana Barbarzyńcy. Powieść zwykle kończy się walką głównego bohatera z antagonistą i jego zwycięstwem. 


Dark fantasy

Najprościej mówiąc, jest to połączenie high oraz heroic fantasy z elementami horroru. Charakteryzuję się mroczniejszym klimatem, a wydarzenia często przyprawiają nas o dreszcze. Pojawiają się także istoty charakterystyczne dla horrorów – demony, wampiry czy zombie. Jednakże czasami pomija się ten podgatunek, a dzieła do niego przypisane uznaje się jako fantastykę albo horror. Trudno zatem określić, w których ramach mieści się dana powieść lub film. Dobrym przykładem jest tutaj Wiedźmin A. Sapkowskiego – saga zawiera elementy dark fantasy, jednak zalicza się ją do high i heroic fantasy. Natomiast powieścią bardzo charakterystyczną dla tego podgatunku jest Czarna Kampania G. Cooka oraz książki H.P. Lovecrafta.


Urban fantasy

Ten dosyć niepopularny podgatunek ma kilka zasad. Po pierwsze miejscem akcji jest miasto. Wydarzenia rozgrywają się głównie we współczesnym świecie, ale do urban fantasy można też zaliczyć powieści osadzone w przeszłości lub przyszłości. Pojawiają się wątki miłosne, kryminalne. Widoczne są także elementy przypisywane high fantasy. Prekursorami oraz przedstawicielami tego podgatunku są: John Crowley, Emma Bull czy Jim Butcher.


Space fantasy

Ten podgatunek można znaleźć pod innymi nazwami tj. opera kosmiczna czy science fantasy. Akcja skupia się głównie na podróżach kosmicznych i eksplorowaniu nowych planet. Wydarzenia rozgrywają się w przyszłości, a bohaterowie dysponują osiągnięciami technicznymi – statkami kosmicznymi lub mieczami świetlnymi. Ten podgatunek stał się bardzo lubiany przez twórców filmowych, którzy tworząc epickie filmy zdobyli sympatię milionów widzów. Najbardziej popularnymi przykładami są tutaj Gwiezdne Wojny, Star Trek lub hit Marvela Strażnicy Galaktyki. Literatura także ma swoich silnych przedstawicieli. Tutaj możemy wyróżnić Franka Herberta oraz jego dzieło Kroniki Diuny, które będzie zekranizowane.


Low fantasy

Jest to podgatunek najmniej obfitujący w nadprzyrodzone stworzenia, przedmioty czy wydarzenia. Bohaterami są zwykli ludzie, a akcja ma miejsce w realnym świecie. Jest przeciwieństwem high fantasy. Low fantasy bliżej do dark fantasy. Najpopularniejszym twórcą zaliczanym do tego podgatunku jest Robert E. Howard i jego dzieła.


 Karolina Pyś

e-mail: carapyse@gmail.com


Źródła:

Wikipedia. (pl.wikipedia.org/wiki/Fantasy);

M.Tomaszewski: Fantasy niejedno ma imię. (lekturaobowiazkowa.pl/ksiazki/rodzaje-fantasy-gatunki); 

A.Wlazło: Cechy powieści fantasy. (zostacpisarzem.pl/cechy-powiesci-fantasy);

M.Waincetel: Rzeczywistość prawdziwie fantastyczna. 8 najciekawszych cyklów high fantasy. (lubimyczytac.pl/rzeczywistosc-prawdziwie-fantastyczna-8-najciekawszych-cyklow-high-fantasy). 



Popularne posty z tego bloga

Jakże łatwo wpaść w hedonistyczny młyn

Dzisiejszy świat pędzi z dnia na dzień coraz bardziej, a my nie potrafimy zatrzymać tego procesu. Gonimy za realizacją coraz wyżej stawianych poprzeczek, chcąc spełnić swoje wymagania lub te, które zostały narzucone nam przez najbliższe otoczenie. Pniemy się po drabinie osiągnięć, która przecież nie ma końca. Czasem warto zadać sobie pytanie, ile to wszystko jest tak naprawdę warte? Praca zajmuje nam mnóstwo czasu. W końcu jest źródłem dochodu, ale także drogą do realizacji marzeń czy pogłębiania relacji międzyludzkich. Czy istnieje złoty środek, który pozwoli nam się w niej realizować, a jednocześnie nie zaniedbywać innych ważnych aspektów naszego życia? Znaczenie wykształcenia i pracy w życiu młodych dorosłych Zainteresowana tematem znaczenia pracy w życiu młodych mieszkańców naszego kraju przeprowadziłam ankietę dla ludzi w przedziale wiekowym 18–35 lat. Wzięło w niej udział 80 osób, z czego najchętniej wypełniali ją 20– oraz 21–latkowie (42,5%). Jeśli chodzi o wy

Obejrzyjmy Aspergera

W wielu znanych produkcjach filmowych i telewizyjnych występuje charakterystyczny bohater – niechętny kontaktom towarzyskim, zachowujący się rutynowo, ale i mający genialny umysł. Aby stworzyć intrygującego bohatera, reżyserzy wybierają cechy przypisane chorobie, która zwie się zespołem Aspergera. Zespół Aspergera nazywany jest najłagodniejszą odmianą autyzmu. To zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, którego przyczyny jeszcze nie są w pełni znane, jednak może być ich wiele. Osoby cierpiące na tę chorobę znajdują się w normie intelektualnej, choć zazwyczaj są też dodatkowo utalentowane. Zespół Aspergera mają częściej mężczyźni niż kobiety, i zobaczymy również tę zależność w wymienionych niżej produkcjach. Wielu bohaterów w filmach czy serialach ma jedynie cechy podobne do Aspergera, choć zdarzają się również zdiagnozowani aspergerowcy. Pomaga to w kreacji postaci, która swoją osobą zainteresuje publiczność. W artykule przytoczę jedynie cechy bohaterów, które wiążą się z

„Pan mąż” i „szanowny artysta” w jednej osobie

Marek Grechuta nie od dziś jest dla mnie synonimem fenomenalnej dykcji. Zachęcam do podważenia mojej tezy – zapewniam, że wybitny krakowski artysta nadal pozostanie niedoścignionym mistrzem w swym fachu. Gdy daję ponieść się jego twórczości, w uszach dzwoni mi każda głoska, a on nad wyraz precyzyjnie nadaje kolor przyrodzie i miłości, oplata je czule ramionami, powierzając poświęcone im teksty opiece ciepłej barwy głosu.  Uznawany za najważniejszego przedstawiciela polskiej poezji śpiewanej, Marek Grechuta odszedł 9 października 2006 roku. W pamięci słuchaczy pozostał między innymi jako członek formacji Anawa czy Grupy WIEM. Stworzył nieśmiertelne utwory takie jak Dni, których nie znamy , Korowód (mający już stałe miejsce w Topie Wszech Czasów radia Trójka), czy Ocalić od zapomnienia z tekstem Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Jest jeszcze co najmniej jeden wyjątkowy utwór, przy którym warto się zatrzymać. Chodzi mianowicie o I Ty, tylko Ty będziesz moją panią – czy kiedykolwiek