Międzywydziałowe Stowarzyszenie Dziennikarzy "Mosty", UŚ

Na całym świecie ofiary mobbingu seksualnego przełamują swój strach, by walczyć o sprawiedliwość i spokój duszy. Według ewidencji spraw rządowych danych publicznych odnośnie przemocy psychicznej i molestowania na tle seksualnym w miejscu pracy za pierwszą połowę roku 2017, do rozpatrzenia wpłynęło 13 wniosków o zadośćuczynienie. Tylko 3 sprawy wygrały. Pytanie, ile przypadków napastowania nie zostało wypowiedzianych, chociażby w zaciszu najmilszych czterech ścian? Nadeszły jednak czasy, kiedy o krzywdzie można mówić wprost, walcząc o własne ja oraz o bezpieczne życie miliona innych ludzi. Angielskie słowo harrasment w tłumaczeniu na język ojczysty ma wiele znaczeń, choć sedno to samo – nękanie, dokuczanie, niepokojenie, prześladowanie, molestowanie. Przechodzimy obok tych słów pozornie obojętnie. Dlaczego? Ponieważ wypowiedzenie ich na głos zniszczyłoby otoczkę perfekcji, jaką tworzymy wokół swojej osoby. Niejeden z nas być może był obiektem chwilowych drwin ze strony rówieśni

Od pewnego czasu możemy zaobserwować znaczny wzrost zainteresowania zdrowym stylem życia, szczególnie wśród osób w przedziale wiekowym 15-30 lat. Ciekawość ta wynika z faktu, iż przeglądając jakiekolwiek medium społecznościowe, czy to Facebook, czy Instagram, zasypywani jesteśmy postami, zdjęciami i filmikami promującymi zdrowy tryb życia i aktywność fizyczną. Mimo że wielu z nas zaczęło już swoją przygodę z dietą i treningami, to nie zdajemy sobie sprawy, że trend ten może nam również zaszkodzić. Im starsi jesteśmy, tym bardziej wzrasta nasza świadomość o własnym organizmie. Kobietom nagle zaczynają przeszkadzać zbyt masywne uda czy krągłe boczki. Mężczyźni są z reguły raczej obojętni na dodatkowe kilogramy, lecz starają się utrzymać swoje ciało jak najdłużej w normie. Chcąc zwalczyć nasze kompleksy, wynajdujemy kolejne sposoby na poprawienie naszego wyglądu i samopoczucia. Nowa dieta, karnet na siłownię lub basen, nie mówiąc już o radykalnych sposobach, takich jak odsysani

Coraz więcej dziennikarzy odchodzi z programu Trzeciego Polskiego Radia. Jedni dostają ultimatum, drudzy lepszą ofertę pracy, a niektórzy zostają po prostu zwolnieni. Ale dlaczego? Co takiego dzieję się na Myśliwieckiej? Zapraszam do dalszej lektury. Trójka regularną emisję programu rozpoczęła 1 kwietnia 1962 roku. Program od początku był skierowany do ludzi młodych. W większości mogliśmy tam posłuchać audycji muzycznych i kulturalnych. Trójka bardzo różniła się od innych stacji Polskiego Radia. Nie było tam propagandy, w przeciwieństwie do programu I z tamtych czasów, a serwisy informacyjne przybierały lekką formę. Była ona oknem na świat dla osób kochających kulturę i dobrą muzykę. W latach 80. radio to odgrywało bardzo ważną rolę ze względu na sytuację polityczną w kraju. Zyskało wtedy wielu słuchaczy zarówno wśród młodych jak i starszych osób. Czym ich kupiło? A no właśnie tym, że było najmniej propagandowym medium w tamtych czasach. Trójka budziła zaufanie wśród słuchaczy

Ostatnio coraz częściej mamy przyjemność cieszyć się ze sportowych sukcesów naszych rodaków. W wielu różnych dyscyplinach mamy wybitnych reprezentantów i trudno jednoznacznie stwierdzić, który z nich jest tym najlepszym. Kibice mieli taką możliwość dzięki corocznemu Plebiscytowi „Przeglądu Sportowego” na najlepszego polskiego sportowca roku. Była to już 83. edycja plebiscytu. Galę Mistrzów Sportu, która odbyła się 6 stycznia 2018 roku, transmitowano w telewizji Polsat i pojawiło się na niej wiele znanych osobistości. W tegorocznej edycji nominowanych zostało 20 sportowców. Kibice głosowali na swoich ulubieńców przez internet. Głosy oddawać można było raz na 24 godziny na stronie www.plebiscyt.przegladsportowy.pl oraz na stronie www.polsatsport.pl. Dodatkowo była możliwość głosowania za pomocą kuponów z „Przeglądu Sportowego” i „Faktu” oraz poprzez wysyłanie SMS. Głównymi faworytami do zdobycia nagrody byli Robert Lewandowski i Kamil Stoch, a także zwyciężczyni poprzedniej

Sezon zimowy w pełni, a stacje radiowe są okupowane przez kultowe piosenki o świętach i zimie. Obok takich przebojów jak Last Christmas czy All I Want For Christmas Is You isnieje duża gama utworów, które nierzadko wpadają w ucho i są dziwnie intrygujące. Buszując przez różne świąteczne składanki natrafiłam na White Winter Hymnal , który zadziwił mnie swoją prostotą, a jednocześnie dość specyficznym tekstem. White Winter Hymnal to pierwszy utwór na debiutanckiej płycie Fleet Foxes z 2008 roku. Płyta otrzymała dużo pozytywnego odzewu ze strony krytyków, którzy nie szczędzili gwiazdek w notowaniach m.in. „Rolling Stone” czy „The Times”. Utwór jest coverowany praktycznie od początku jego istnienia, a jeszcze większą popularność uzyskał, gdy zespół Pentatonix tchnął w niego nowe życie i zamiast instrumentów użył głosów, klaskania, pstrykania. Piosenka swoją prostotą ma przypominać utwór Whistle While You Work z bajki o Królewnie Śnieżce, czyli coś, co moglibyśmy nucić podcza

Nowy rok – nowy/a ja. Ileż lat z rzędu powtarzamy sobie tę samą sentencję? 1 stycznia zapowiada nowy, świeży okres pełen siłowni, diety, regularnej nauki, początek drogi bez papierosa czy fast foodów. Aż przychodzi kolejny styczeń, do którego doszliśmy z 5 kg nadwagi, zmaltretowaną wątrobą i mnóstwem rzeczy odłożonych na później. A może nie ma sensu nic sobie postanawiać? „W tym roku będę chodzić na siłownię 3 razy w tygodniu” (2014). „No dobra, przynajmniej 2 razy” (2015). „Co niedziela” (2016). „Będę chodzić pieszo na uczelnię” (2017). „Dobra. Nie słodzę herbaty” (2018).  Jak szybko ewoluują nasze postanowienia chcąc dostosować się do naszego lenistwa, ale mimo wszystko próbując dać nam cień szansy na ich wypełnienie? A może warto zmienić nie tylko zakres poprawy naszego zachowania, ale i sposób, w jaki będziemy do niego dochodzić? Profil postanawiacza niekonsekwentnego Ma lekką nadwagę, lub tak mu się zdaje, szuka pretekstu do zmiany w swoim zachowaniu po to, by po pr

Prawie każdemu z nas przyszło kiedyś do głowy, aby w przyszłości zostać kimś sławnym. A jak sława, to artyści w dziedzinie muzyki, sztuki, tańca itp. Każdy z nas, gdy był dzieckiem, wołał: „Mamo, tato chcę być kiedyś w telewizji!”. Jedni z tego wyrośli, bo okazało się, że prócz wysokich zarobków nie widzieli w byciu sławnym niczego dobrego. Drudzy zaś starają się do dziś, by za wszelką cenę zostać kimś znanym. Czym tak naprawdę jest sława? Jak wiemy, słowo to oznacza bycie kimś znanym dla dużej ilości osób. Każdy dąży do tego, aby grupa fanów z czasem była coraz to większa. W dzisiejszych czasach możemy dobrze zaobserwować, że popularność nie musi być poparta konkretnymi, poważnymi dokonaniami bądź czynami. Czasem jest to znalezienie się w odpowiednim miejscu i czasie jak na przykład pojawianie się regularnie na jakichś imprezach. Dzięki takim działaniom człowiek staje się sławny. Mówimy wtedy o byciu celebrytą, czyli o osobie znanej z tego, że jest znana. Szał XXI wieku!

Uwielbiam przeglądać stare fotografie na których utrwalone są momenty z przeszłości. Jednak jest coś, co lubię jeszcze bardziej – wspominać dzieciństwo. Wrócę dziś do wybranych chwil z tamtych lat. Podejrzewam, że niejeden z Was przypomni sobie swoje beztroskie lata. –     Gibciej, bo nom cug ucieknie! –     No leca już, czekejcie! –  woła jak zwykle spóźniony Janek Pędzimy ile sił w nogach, żeby zdążyć przed odjazdem pociągu towarowego wypełnionego po brzegi węglem, który tu u nas jest najcenniejszym skarbem. Jest! Udaje się wskoczyć na jeden z ostatnich wagonów, więc rozsiadamy się i zaczynamy czuć się jak władcy świata. Słońce parzy w plecy, próbujemy się schłodzić wodą, ale to nie pomaga. –     Chopcy, kaj jadymy? –     Jak to kaj?! Na stadion patrzeć jak grają nasi! Na szczęście to tylko dwie stacje stąd, więc przeżyjemy ten upał. Sprawdzamy, czy mamy potrzebne rzeczy: oranżada w szklanej butelce, czarny słonecznik i kapsle zdobyte w paczkach z chipsami. Niczeg