Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z październik, 2018

Jeszcze tylko jeden odcinek…

Ponad 117,5 miliona widzów i przychody przekraczające 3,29 miliarda dolarów. Osiągnięcia Netflixa w IV kwartale 2017 roku robią wrażenie, a według prognoz wskaźniki biznesowe spółki będą nadal rosnąć. Na polskim rynku platforma pojawiła się stosunkowo niedawno, bo we wrześniu 2016 roku, ale w błyskawicznym tempie zdobyła ogromną popularność. Na globalny sukces serwisu wpływa wiele czynników, ale kolejnych klientów przyciąga przede wszystkim łatwość dostępu i dosyć niska cena, biorąc pod uwagę jak duże możliwości ma do zaoferowania. Netflix oferuje każdemu nowemu użytkownikowi darmowy miesiąc. Po upływie tego czasu możemy zrezygnować z abonamentu, ale nawet jeśli to zrobimy, to zazwyczaj po jakimś czasie wracamy. W końcu za kwotę niewiele wyższą od 50 złotych gwarantujemy sobie nieograniczony dostęp do szerokiej oferty filmów i seriali. Nie musimy płacić za pojedyncze tytuły, a z serwisu z łatwością możemy korzystać w dowolnym miejscu i o dowolnym czasie.   Binge-

Pogo i machina czasu

Chyba nie ma dziecka, nastolatka czy osoby starszej, która by nie widziała chociaż jednego filmu Disneya czy Pixara. Produkcje te mają w sobie magię, którą z wiekiem coraz trudniej poczuć. Bohater mojego artykułu zrobił coś więcej. Nie tylko wynalazł machinę czasu, to jest swoją muzykę – tchnął także nowe życie w tak dobrze nam znane bajki oraz sprawił, że znowu można poczuć tzw. magię Disneya. Australijczyk Nick Bertke pod pseudonimem Pogo tworzy muzykę elektroniczną. Nie jest ona byle jaka – pokazał on, że do jej tworzenia nie potrzeba drogich sprzętów i instrumentów, a jedynie... dźwięków, krótkich zdań, melodii wziętych z bajek, filmów, seriali, a nawet reklam. Jak to się zaczęło? Swoją przygodę z łączeniem dźwięków zaczął, gdy miał 12 lat, a jego pierwszym narzędziem była gra na Playstation „Music 2000”. Jego ówczesną inspiracją był kanadyjski muzyk Akufen i to on natchnął go do tworzenia swojego własnego stylu w splataniu różnych minidźwięków. Dzisiaj jego utwo

Sherlock Holmes na tropie spowinowaconych słów po raz kolejny

Przesiadywanie w bibliotekach (na przykład przed sesją) może źle się skończyć. Albo odkryje się niepokojące niedobory w swojej wiedzy, albo… spostrzeże zaskakujące „więzy krwi” między słowami. Czy wszystkie języki to jedna rodzina? Lubię wyszukiwać niebanalne rodziny wyrazów. Odnajdywanie pokrewieństwa wydaje mi się zajęciem godnym Sherlocka, dlatego też tym razem zajęłam się detektywistycznym fachem. Wyobraźmy sobie te nagłówki: czy coś łączy lekcję i… negliż? Zaraz się wszystkiego dowiemy! Lekcja pierwsza Pierwszym słowem, któremu chciałabym się przyjrzeć, jest lekcja. Temat aktualny, bo zarówno rok szkolny, jak i akademicki powoli dobiegają końca, więc za niedługo po lekcjach nie pozostanie ani śladu. Ale póki co… Podstawowego znaczenia nikomu nie trzeba tłumaczyć, jednak zaskoczeniem (dla niektórych) mogą być kolejne – ‘fragment Biblii czytany w czasie Mszy św.’, ‘jeden z wariantów tekstu’ czy ‘nauczka, strofowanie’ (tym ostatnim chyba jeszcze zdarza się nam posług

Hajs się musi zgadzać

Gigantyczne sumy transferowe. Miliony wydawane na kampanie marketingowe. Bilbordy, plakaty, reklamy czy wywiady sponsorowane. Raczej nikt, kto przeczytał dwa pierwsze zdania, nie pomyślał, że może chodzić o sport. Niestety, tak właśnie wygląda ta druga strona medalu. Tam, gdzie nie liczą się umiejętności sportowe, tylko pieniądze! Nie ma w sporcie takiego określenia jak „sezon ogórkowy”. Wydarzeń sportowych jest tak dużo, że miłośnik dyscyplin „wszelakich” zawsze znajdzie coś dla siebie. Jak nie letnie Igrzyska Olimpijskie, to zimowe. Jak nie Mistrzostwa Świata, to Mistrzostwa Europy. Jak nie Liga Mistrzów, to Liga Europy. Jak nie siatkówka, to piłka nożna. Jak nie skoki narciarskie, to lekka atletyka. Do koloru, do wyboru. Co kto lubi. Jednak za tymi wszystkimi wydarzeniami sportowymi, które przynoszą tyle emocji, stoją   także sponsorzy i ich pieniądze. Niestety. Pieniądz robi pieniądz Z roku na rok mam coraz większe wrażenie, że gdyby w sporcie nie było sponsorów, a

Osobliwy gość, którego nie należy się bać

Co dwa lata bielski Teatr Lalek Banialuka organizuje Festiwal Sztuki Lalkarskiej. W tym roku odbyła się już XXVIII edycja. Jako że kierunek studiów i specjalizacja zobowiązują mnie do znajomości różnych widowisk kulturowych, wybrałam się na dwa spektakle prezentowane w ramach Festiwalu. Nie sądziłam, że ta odmiana teatru, kojarzona przeze mnie do tej pory z dziećmi, może zaczarować i zachwycić do takiego stopnia. Spektakl, o którym chciałabym opowiedzieć, był wystawiany przez portugalską grupę Teatro de Marionetas do Porto, a konkretnie – trójkę aktorów: Micaelę Soares, Rui Queiroz de Matosa oraz Vitora Gomesa, którzy przedstawieniem pozbawionym słów potrafili opowiedzieć historię życia, śmierci i wspomnień bez bólu. Dziwny chłopiec bez twarzy Kitsune , bo tak brzmi tytuł sztuki autorstwa Júlia Vanzelera, opowiada o dziwnym chłopcu wędrującym lasem, podziwiającym naturę, a w końcu odwiedzającym pewną starą kobietę. Dlaczego dziwnym? Ze względu na jego wygląd – nie ma ust, ma

Obejrzyjmy Aspergera

W wielu znanych produkcjach filmowych i telewizyjnych występuje charakterystyczny bohater – niechętny kontaktom towarzyskim, zachowujący się rutynowo, ale i mający genialny umysł. Aby stworzyć intrygującego bohatera, reżyserzy wybierają cechy przypisane chorobie, która zwie się zespołem Aspergera. Zespół Aspergera nazywany jest najłagodniejszą odmianą autyzmu. To zaburzenie rozwoju o podłożu neurologicznym, którego przyczyny jeszcze nie są w pełni znane, jednak może być ich wiele. Osoby cierpiące na tę chorobę znajdują się w normie intelektualnej, choć zazwyczaj są też dodatkowo utalentowane. Zespół Aspergera mają częściej mężczyźni niż kobiety, i zobaczymy również tę zależność w wymienionych niżej produkcjach. Wielu bohaterów w filmach czy serialach ma jedynie cechy podobne do Aspergera, choć zdarzają się również zdiagnozowani aspergerowcy. Pomaga to w kreacji postaci, która swoją osobą zainteresuje publiczność. W artykule przytoczę jedynie cechy bohaterów, które wiążą się z

Baśń dla dorosłych i nie tylko. Gwiezdny pył Neila Gaimana

Neil Gaiman to brytyjski pisarz znany obecnie dzięki takim tytułom jak choćby Nigdziebądź , Koralina oraz Amerykańscy bogowie . Słynie on z charakterystycznego dla siebie stylu. Z ogromnym wyczuciem łączy realizm z elementami fantasy. W swoich dziełach nie unika też wulgaryzmów lub mocniejszych momentów, jednak wszystko to potrafi podać w bardzo wyważony sposób. Kiedy w 1999 roku ukazała się jego druga samodzielna powieść pt. Gwiezdny pył, szybko spotkała się z uznaniem krytyków i czytelników. O tym, w jak szerokich kręgach Gaiman został uznany za świetnego pisarza, może świadczyć fakt, że książka ta zdobywała nagrody zarówno w kategoriach najlepszych powieści dla dorosłych, jak również w kategoriach… książek dla dzieci. Jedna tekst, dwa sposoby odbioru Powyższy fakt nie powinien jednak szczególnie zaskakiwać. Gwiezdny pył to tak naprawdę powieść, na którą da się spojrzeć dwojako. Z perspektywy dziecka może być to opowieść o Tristanie, który z miłości wyrusza w podróż

A ja żem jej powiedziała

Nowa książka Kaśki Nosowskiej podbija Internet. Skąd wziął się jej fenomen? Najbardziej prawdopodobną wydaje się odpowiedź, że została napisana po prostu z rozbrajającą szczerością. Są wakacje, część z was na pewno zamierza nadrobić zaległości czytelnicze. Pewnie w tym celu wybierzecie jakąś ambitną pozycję. Być może będzie to na przykład książka Szczepana Twardocha albo Olgi Tokarczuk (za książkę Bieguni dostała ostatnio Międzynarodową Nagrodę Bookera). Natomiast jeśli mieliście trudną sesją albo broniliście pracę dyplomową i chcecie przeczytać coś lekkiego, to polecam A ja żem jej powiedziała . Celebryci uwielbiają ostatnio wydawać książki. Starają się udowadniać, że ich życie jest wyjątkowe. Siedząc wieczorami z lampką wina, nachodzi ich tyle przemyśleń, że nie wyobrażają sobie się nimi nie podzielić. Historia Kasi Nosowskiej jest zupełnie inna. Nie jest to typowa książka z początkiem i zakończeniem. Naszą bohaterką jest Kaśka, która w swoim nudnym, szarym życiu n

Media społecznościowe i narodziny sharentingu

Na początku wyjaśnijmy słowo sharenting – to termin, którym określa się coraz częściej występujące zachowania wśród rodziców, polegające na notorycznym umieszczaniu zdjęć i filmów ze swoimi dziećmi w roli głównej na portalach społecznościowych m.in. Facebooku, Instagramie. Sharenting jest słowem zbudowanym z połączenia wyrazu „parenting”, czyli rodzicielstwo i „share”, czyli dzielić, brać udział. Polskim odpowiednikiem tego ostatniego terminu jest słowo „udostępnij”, widoczne na Facebooku. Badania nad tym zjawiskiem podjęli już naukowcy, a instytucje dbające o nasze bezpieczeństwo coraz częściej nagłaśniają problem. Czy jest się czego bać? Sharenting – szał rodziców w mediach! Zrozumiałe jest zachowanie, gdy dumny rodzic wrzuci zdjęcie dziecka na Facebooka raz czy dwa razy. Nie do przyjęcia jednak są sytuacje, gdy to się powtarza zbyt często i ten raz czy dwa staje się codzienną dawką. A teraz krótki przykład: zdjęcie USG, tuż po porodzie, pierwsza kąpiel, pier

Czy książki odeszły w zapomnienie?

W maju mieliśmy okazję uczestniczyć w dwóch istotnych wydarzeniach dotyczących literatury – w Międzynarodowym Festiwalu Literatury „Apostrof” oraz w Warszawskich Targach Książki. Wysoka frekwencja podczas tych wydarzeń umacnia w przekonaniu, że Polacy jednak czytają, a media cyfrowe nie górują nad literaturą – wręcz przeciwnie – książki wciąż cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Warszawskie Targi Książki W dniach 17–20.05.2018 roku na Stadionie Narodowym odbyły się Warszawskie Targi Książki. Jak co roku, wydarzenie to przyciągnęło rzesze miłośników literatury faktu, fantastyki, kryminałów i innych gatunków. Targi zadebiutowały w 2013 roku i do dziś cieszą się wielkim zainteresowaniem wśród czytelników. W tym roku zostały wydzielone specjalne strefy tematyczne: strefa kryminału, popkultury, fantastyki oraz kultury górskiej. Nie zabrakło również osobistości ze świata literatury polskiej i zagranicznej. Pojawili się tacy pisarze jak: Olga Tokarczuk (autorka m.in. Zagubione